چند روز پیش به یاد بازی وبلاگی که پارسال همین موقعها برگزار کردم و با استقبال زیادی مواجه شد افتادم: هشت لبخند نود هشتی، تلاش من بود برای هدیه دادن شادی به اهالی بلاگستان. اما امسال چه؟ چه چیزی برای نوشتن دارم؟!
دیروز بلاگری که تعداد کامنتهایی که تا به حال برایم گذاشته است کمتر از انگشتان یک دست است، ازم خواست که آن بازی وبلاگی را تکرار کنم! میدانید؟ من بیشتر وقتها به نشانه ها اعتقاد دارم و آنها را به پیامها و خواسته های ماورائی ربط میدهم؛ بدون این که اصرار داشته باشم که اشتباه نمی کنم. در واقع حتی اگر هم اشتباه باشد، دوست دارم که مرتکبش شوم!
به خودم گفتم شاید این یک نشانه است از این که من رسالت دارم مردم را، و قبل از آنها خودم را که زیر بار غمهای ۹۹ له شده ام، به جستجوی لبخندهایمان ترغیب کنم.
من مینویسم؛ با این که همین لحظه مطمئن نیستم بتوانم نه تایشان را پیدا کنم اما به هر حال تلاشم را میکنم. شما هم لبخندهای ۹۹تان را برایمان بنویسید؛ حتی اگر لبخندهای کوچک و کوتاهی بوده اند.
۹ لبخند ۹۹
۱. تولد آرتمیس قشنگم 😍
۲. حضور ملموس و واقعی آرمین در خوابهایم. (هر چند این که چنین چیزی جزء لبخندهای ۹۹ است، آزارم میدهد!)
۳. دیدن لیلی😍
۴. قبولی در مصاحبه ای که برایم خیلی خیلی مهم بود.
۵. جور در آمدن دخل و خرج کلینیک در هر ماه!
۶. چند پیام از دانشجوهای قبلی و فعلی که برای دیدنم و کلاسهای حضوری ابراز دلتنگی میکردند.
۷. پیامهای زیاد از دانشجوهای جدیدم که میگفتند به خاطر صدای مهربان و آرامش بخش من، مشتاق دیدنم هستند! 😍
۸. پایان خلع ید خانه برادر جان.
۹. همین دیشب که یک نفر از هیات مدیره مجتمع تماس گرفت و گفت دزدی که پنج شنبه شب، درِ اکثر واحدهای مجتمع، از جمله کلینیک مرا، باز کرده و پول و چیزهای دیگر را برده است، همراه با هر چه سرقت کرده پیدا شده است.
+ باورم نمیشود در این سال لعنتی، دست کم نه دلیل درست و حسابی برای لبخند زدن داشته ام 😊
++ حالا نوبت شما است. از همه کسانی که دنبالشان میکنم یا لینکشان کرده ام، و همه کسانی که دنبالم میکنند یا لینکم کرده اند، و همه کسانی که خاموش یا روشن مرا میخوانند دعوت میکنم در این بازی وبلاگی شرکت کنند. حتی اگر وبلاگ ندارید، میتوانید لبخندهایتان را کامنت کنید. و اگر وبلاگ دارید، میتوانید (در صورت تمایل) بعد از نوشتن پست، لینکش را کامنت کنید.
- شنبه ۱۶ اسفند ۹۹ , ۲۰:۰۵
- ادامه مطلب
