There Is No End To My Childhood
پارسال درست همین موقع بود که نوشتم:
در شرایطی دلم روشن است که ذهنم هشدار میدهد: بی خیال! از بس اوضاع وخیم است، دلت دارد فریبت میدهد و به زور، بهت امیدواری تلقین میکند تا فرونپاشی...
برگرفته از: behappy.blog.ir (شارمین امیریان)
و هشت ساعت و سی دقیقه‌ی بعد کسی که قشنگ‌ترین اتفاق زندگی‌ام بود، برای آخرین بار نفس کشید...
مدت زمان: 2 دقیقه 17 ثانیه
یه چیزایی باورش آسون نیست...😭😭😭
چهار مرداد نود و هفت ، علیرضای ما هم پر کشید، بعد نه ماه سر و کله زدن با کنسر کولون، با یک دنیا امید به زندگی، حتما وقتی بی خداحافظی رفت سوختین، اما ما که سه ماه اخر میدونستیم که دیگه نخواهیم داشتش هم سوختیم، حکمت خدا؟ بی معنی ه برام.. خواهر زاده عزیزتر از جانم بود، بیست و یک سال زمان کوتاهی بود برای بودن این فرشته در زندگی ما..
وقتی کسی عزیزی رو از دست میده و یا داده ، تو دلم میگم میفهممت ولی کاش هرگز نمیفهمیدم..
شارمین جان مجتبی شکوری رو می شناسی؟
الان تو اینستا استوری گذاشته بود برای معرفی کتاب
«چگونه رنجی که نمی توانیم درمان کنیم را به دوش بکشیم »
نویسنده مگان دیواین
برای کسانی که رنج دردناک سوگ رو تجربه می کنند .
شارمین عزیزم کاش نزدیک بودم و یک کاری می کردم حالت یه ذره بهتر بشه .
روحشون شاد.
امشب دلم بدجور هوای گریه داشت هی خودم رو سرگرم کردم که گریه نکنم اما الان اومدم اینجا چشمام مثل ابر بهاری ، بارونی شد :'((
بمیرم برای دلت ':((
خدا بهتون صبر در مقابل این غم بزرگ بده 🙏
روحشون شاد و یادشون گرامی ⚘
من که فقط خواننده این وبلاگم، این روزها، مدام منتظر بودم این تاریخ، بگذره و بره... 😔 تسلیت میگم شارمین جان...
خدایا چی میشد اینجوری نشده بود 🥺😞😞😞
چقدر غمت سنگینه
چقدر هیچ کاری ازمون برنمیاد
و چقدر تو قوی هستی 💚🖤
