خانم ب یکی از بهترین و فعالترین و کاردرست ترین و متعهدترین همکارهایم است که همه در دانشگاه او را با همین ویژگیها میشناسند و همکار و دانشجو، بهش ارادت دارند.
همکلاسی دوران دکتری ام هم بود. هفته آخر ترم اول، دومین بچه اش را به دنیا آورد. بچه اولش را هم اواخر شهریور ماه چهار سال قبلترش به دنیا آورده بود و مهر همان سال دانشجوی ارشد شده بود. معلم هم بود.
و در کنار همه اینها، جزء دانشجویان خوب محسوب میشد که علاوه بر این که فعالیتهای کلاسی را به نحو احسن انجام میداد، مقاله هم چاپ میکرد و در نوشتن چند کتاب هم فعالانه با من همکاری کرد.
اخلاق و رفتار بچه هایش عالی بود و گهگاه که در جلسات مربوط به نوشتن کتاب و... آنها را با خودش می آورد، آدم فقط دلش میخواست بنشیند و به رفتارهای پخته و به جای این مادر با دخترهایش نگاه کند.
و به همه اینها اضافه کنید که خانم ب بیشتر از من هوای همکلاسی شیرازیمان را داشت و هر وقت او نمیتوانست برای گرفتن امضای پروپوزال و کارهای دیگر به اصفهان بیاید، به جایش این کارها را انجام میداد.
خب او چه طور توانسته بود همه این کارها را انجام دهد و موفق هم باشد؟ فکر میکنید ما همکلاسیها هوایش را داشتیم و کارهایش را انجام میدادیم یا همکارهای مدرسه یا دانشگاهش؟ هیچ کدام!
تنها کسی که به خانم ب کمک میکرد همسرش بود؛ یک استاد دانشگاه در یکی از دانشکده های مهندسی دانشگاه خودمان. و البته هر کجا که واقعا نیاز بود، مادرش هم دریغ نمیکرد. اما خود خانم ب هم بعد از شش/ هشت ماه مرخصی زایمان، یک سال هم مرخصی بدون حقوق گرفت تا باری روی دوش بقیه نباشد.
برای دفاع از تز دکتری هم تاخیر داشت ولی خودش همه کارهایش را انجام داد و اصلا و ابدا از دیگران توقعی نداشت.
این را برای آنهایی نوشتم که فکر میکنند حق دارند هم بچه داشته باشند هم درس بخوانند هم کار کنند اما توانایی انجام همزمان هر سه یا حتی دو کار رو هم ندارند و حق مسلم خودشان میدانند که کسانی که بچه ندارند، جور آنها را بکشند تا آنها بتوانند از حقوق مسلمشان استفاده کنند و خیلی هم احساس روشنفکری بهشان دست داده است و فکر میکنند پرداختن همزمان به کار و تحصیل و بچه داری روی دوش دیگران، حق مسلم آنها است و ما خیلی دهاتی و غیرمنطقی و غیرمنصف هستیم که میگوییم به ما ربطی ندارد که شما از عهده همه اینها با هم برنمی آیید و اگر نمیتوانید با یک دست چند هندوانه بلند کنید، خب نکنید!
این که دلتان میخواهد هم خدا را داشته باشید هم خرما را که دلیل نشد! اگر به دل است خب همه دلشان میخواهد! اما جز شما و همسرتان هیچ کس (مخصوصا همکارهایتان) هیچ مسوولیتی در قبال خواسته های دلتان ندارد. اگر خودتان و همسرتان از عهده اش برمی آیید انجامش دهید. ما هم ذوقتان را میکنیم و در وبلاگمان در موردتان مینویسیم!
در غیر این صورت لطفا بین اینها، یکی را انتخاب کنید و انتظار نداشته باشید انهایی که کار کردن را (و نه بچه داشتن را) انتخاب کرده اند، در محل کار، مسوولیتهای سخت تر را برعهده بگیرند یا برایتان بیگاری کنند تا شما خوش و خرم به همه خواسته های دلتان برسید!
+ معلوم است من دوباره جوش آورده ام؟! 🤦♀️😂
- دوشنبه ۲۵ اسفند ۹۹ , ۱۳:۵۴
- ادامه مطلب
