بعد از حدود بیست سال (یا بیشتر) که هر سال در قُل تابستان و اوج گرما نشانه هایی شبیه سرماخوردگی (ابریزش، سرفه، گرفتگی صدا و کمی بیحالی) در من به منصه ظهور میرسد، امسال به لطف ویروس جدید، یک حساسیت فصلی را هم نمیتوانم با خیال راحت بگیرم!
سه روز است تمام نشانه های مانوس حساسیت فصلی هر ساله ام را دارم اما برخلاف سالهای قبل، که با آرامش تمام صبر میکردم تا از همان دری که آمده است برگردد، حالا هر نیم ساعت یک بار (با کلی مبالغه البته) در گوگل سرچ میکنم: "نشانه های ابتلا به کرونا" تا مبادا نشانه جدیدی کشف شده باشد که با نشانه های من بخواند و آزمایش لازم شوم! ولی نمیدانم چرا تازگیها، سرعت علم، از سرعت اینترنت هم کمتر شده است و اکثر پیجها همان قبلیها را میگویند. من هم خودم را با همانها چک میکنم:
خستگی؟ در اوج سرحالی و سلامت هم وقتی از ۸:۳۰ صبح تا ۶ عصر کارگاه اموزشی به آن پرتکاپویی داشته باشی خسته میشوی!
درد جسمی؟ اگر در تمام تایم "فوق الذکر!"، یک جفت کفش پاشنه خیلی بلند پوشیده باشی و هی این ور و آن ور بروی، پاهایت درد نمیگیرد؟
سرفه های خشک؟ ندارم. گاه تک سرفه ولی نه خشک.
درد قفسه سینه؟ اصلا! تازه همان دردی که چند وقت پیش در سمت چپ سینه داشتم هم تمام شده است!
سردرد؟ از شدت کم خوابیدن!
از دست دادن حس چشایی؟ به هیچ وجه!
بی اشتهایی؟ گرسنه میشوم ولی حوصله خوردن ندارم مگر به ضرورت!
از دست دادن حس بویایی؟ نمیدانم! یادم نمی آید آخرین بار کی چیزی را بو کرده ام. خب پس باید تست کنم! خوراکی توی دستم را بو میکنم؛ هیچ بویی نمیدهد! از خودم میپرسم: اصلا مگه اینا بو دارن؟
دنبال یک چیز بودار میگردم (البته نه از آآآن بودارها! از اییین بودارها). میروم سمت باغچه و بینی ام را میچسبانم به برگهای سبز شمعدانیها که عاشق بویشان هستم؛ هیچ بویی نمیدهند!! همیشه بهارها هم!
به سراغ عطر مامان میروم که بوی تندی دارد. بو میکنم؛ انگار نه انگار! نگران میشوم و بلند ولی با لحن طنز میگویم: تست کرونام مثبت شد! بویاییم رو از دست دادم! هیچ کس محلم نمیگذارد هز بس هیچ وقت فرق شوخی و جدی ام معلوم نیست!
کمی از عطر را به انگشتم میزنم و انگشتم را به صورت عمودی، زیر بینی ام در قسمت راست میگیریم؛ واقعا هیچ بویی نمیدهد! به خودم دلداری میدهم: بقیه نشونه ها رو نداری که! و در ادامه به دنیای بدون بو فکر میکنم که اصلا دوست داشتنی نیست و غم دنیا روی دلم می نشیند.
دست عطر زده ام را این بار به صورت افقی زیر بینی ام میگیرم و دوباره بو میکنم! بو میدهد! انگشتم بو میدهد. سمت چپ بینی ام بویایی دارد و طبیعتا چون سمت راست به خاطر حساسیت فصلی گرفته است، بو را حس نمیکند!😐😐😐
یعنی آدم باید دلش برای حساسیت فصلی عذاب آور ولی با خیال راحتش هم تنگ بشود؟ انصاف است؟ 😒😒😒
+ پنج دقیقه بعدتر نوشت: حالا که دوباره پست را میخوانم، گویا نشانه ها به افسردگی شبیه تر است تا کرونا 😐🙄😱🤭
- جمعه ۳ مرداد ۹۹ , ۰۰:۰۳
- ادامه مطلب
