حالا که باید بچگی کند و از در و دیوار بالا برود، از هر دیواری بالا می رود، فرو می ریزد؛ چه طور انتظار دارید وقتی بزرگ شد و خواست به دیواری تکیه کند، از فروریختنش نترسد؟!
بچه ای که بتونه به پدر و مادرش تکیه کنه و روی حضورشون، محبتشون، کمکهاشون حساب کنه و در عین حال اجازه داشته باشه هر وقت و هر کجا که تونست و لازم بود مستقل از اونها عمل کنه، قطعا یاد می گیره که تکیه گاه دیگران هم باشه.