کودکانه هایم تمامی ندارد

سلام شارمین جان

چقدر این پست کم کامنت داشت.

و شاید همین نشون میده چقدر ما ادم ها در این ۵۰ روز اخیر از هم دور شدیم.

چرا آیین برداشت رو دارم؟ 

باید بگم این پست من رو یاد می میندازه‌. 

برای کسی که فکر نمی کردم این رو بنویسه وقتی تو دو تا طرف مقابل از لحاظ فکری بودیم، اما بعد از بیش از ۷ سال آشنایی و صحبت های دوستانه سر مسایل غیرسیاسی..

داشتم میگفتم. در میان حرف هایش برایم نوشت.. من یک زمانی تو رو دوست خودم میدونستم...

و من خشک شدم روی کلمه یک زمانی....

از طرف کسی که بسیار خودش رو باشعور و اهل تعامل و... می‌دونه. 

صرفا به خاطر موضع متفاوت و گرنه حرف دیگری بین ما نبود.

و وقتی پست تو رو خوندم فقط همین یک جمله اش توی ذهنم میومد. 

هیعییی.

نه شارمین جان.

بسیار نادره این حرف کافکا. آنهم در این روزها.

خود من الان عمیقأ ناراحت هستم در ارتباط با این فرد خاص که کفتم.

واقعیت اینه که مدتهاست باب گفت و گو بسته شده و یک طرفه هم باز نمیشه.

این ۵۰ روز رادیکال های زیادی به جامعه تقدیم کرد! یا حداقل آشکار شون کرد. 

سلااام
این موضوع کلا حرف خوبیه که خیلی ها از مدعیان و بزرگان هنوز نفهمیده ن، مشکل اینه که میگن بعضی عقاید غیر از بقیه عقایدن و مضرن، شایدم راست بگن، عاما از نگاه یه انسان متمدن حتی قاتل هم جرمش نیاز به اثبات و دفاع و رد داره چه برسه به حرف زدن و بقیه تفاوت ها که آسیب مستقیم نداره و اگر هم داره قابل اثبات و قابل مجازات نیست نیست، مثلا میگن توهین به عقاید دیگری جرمه، ما اینم اشتباهه به نظر من، توهین به افراد به خاطر عقایدشون جرمه نه توهین به عقاید افراد، تازه اونم معلوم نیست. خب این حرف مکتبی فلسفی هم نیست حرف ساده یه روانشناسه که به یه آدم زخمی و پرخاشگر یا یه فرهنگ یا حکومت زخمی و پرخاشگر میگه اگر صلاحت را میخوای باید آسیب واقعی و آسیب موهوم را تشخیص بدی و اقدام مقابلت معقول باشه نه حمله بی ارده

خب من بازش نکردم، اینکه یکی عقیده داشته باشه فلان اعتقاد بده و صاحب فلان اعتقاد بده، اگه اعتقادش اعتقاد باشه جدا میشه دیگه. مثل تبری که از فروع دینه. یه شیعه از دشمن اهل بیت قطعا جدا میشه. اینم بازشده‌ش بدون توضیح و تفصیل.

و یه چیز دیگه اینکه در صلح بودن، با جدا شدن متفاوته. با اینکه دیگه دوست نباشن متفاوته.

منظورمم به این اوضاع الان نیست، من خودم کلی دوست و رفیق و همکار تو هر دو طیف دارم. فارغ از این‌ها زدم این حرفا رو. این حرف برای من مثل کلیشه‌ی "یکدیگر را قضاوت نکنیم" و"حرف همه محترم است" و ایناست :) یه حرف خوشگل روشنفکرانه، ولی در عمل ناکارآمد. البته نظر منه.

وقتی تفاوت نگاه‌ها اونقدر عمیقه که تعریفمون از «شعور»  باهم فرق داره چی؟ 

سخن گهربار کافکا اشتباه می‌باشد :) گاهی داشتن اعتقاد مختلف، باعث جدایی دو تا آدمِ حتی باشعور هم می‌شود :)

بعضی اعتقادات در تعارض با هم هستن و به طبع باعث جدایی معتقدینشون میشن. و این که خیلی از اعتقادات هم هستن که تعارضی با هم ندارن و ملت راحت باهاش کنار میان، نفی وجود اون سری تعارضات نیست. پس چیزی که کافکا گفته شمولیت نداره و هرجایی صدق نمی‌کنه.

شعور وقتی به اوج میرسه که بتونیم همدیگه رو هرجور که هستیم بپذیریم و به صلح برسیم

سلام

ناراحت نمیشویم به شرطی که مثل اینجا فقط گفتگو باشه نه این که با چوب و چماق به جون طرف مقابل بیفتن.

چون دیگه اون موقع بهش میگن جنگ

احسنت