من هفتهای دو سه بار تصمیم میگیرم جمع کنم از بلاگستان برم. بعد نقطه اوجش اونجاست که هفتهای پنج شش بار پست میذارم و هر بار به خودم میگم شارمین چه خوب شد موندیا!😳😂
- پنجشنبه ۲۸ بهمن ۰۰ , ۲۱:۳۶
There Is No End To My Childhood
من هفتهای دو سه بار تصمیم میگیرم جمع کنم از بلاگستان برم. بعد نقطه اوجش اونجاست که هفتهای پنج شش بار پست میذارم و هر بار به خودم میگم شارمین چه خوب شد موندیا!😳😂
بنویس .. گفتم یا نه الان ولی میگم دوس دارم نوشته هاتو و ایضا خودتو .. اگه کامنت نمی دم دلیل بر دوست نداشتن پستات نیست حال حرف زدن ندارم
من به هر پست با شمارۀ مضرب 10 که میرسم میگم خب دیگه رند شد تعداد پستات، دیگه برو. عمر وبلاگنویسیم مضرب ده یا یه عدد رند که میشه میگم خب دیگه وقت رفتنه. هفته یا ماه که تموم میشه میگم حالا وقت رفتنه. همین چند روز پیش که وبلاگم چهارده سالش شد همین تصمیمو گرفتم. تقریباً هفتهای یکی دو بار حس رفتن بهم دست میده ولی یه کم بعد پست میذارم بازم. همین الانشم که به پست 1717 رسیدهام بهنظرم عددیه که میشه وبلاگنویسی رو تو اون متوقف کرد :|