کودکانه هایم تمامی ندارد

بعداز چند بار دکتر دندونپزشک رفتن یه دندونپزشک پیدا کردم انگار لال هستش:)) نه چیزی اون میگه نه من چیزی میگم اتفاقا کارش هم عالیه:) فقط بعضی وقتا فکم رو بزور میکشه سمت خودش یعنی حواست باشه کجا نشستی چون ریش و قیچی دست منه:))

جورابهاش رو هم تا حالا ندیدم چون زشته آدم زل بزنه به جورابهای یکی:))

بعدشم چقدر هزینه‌هاشون رو بردن بالا ! یعنی با بیمه‌های تکمیلی هم خیلی گرون در میاد, صاحابش بیاد جواب بده:)

چقدر خوب بود 🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣 من بلند خندیدم. همش عالی بود. 

من یه دندون اون ته مها داشتم یه دکترِ بلانسبت برام درست کرد، که البته بیشتر به نظر می‌رسه خراب کرد تا درست کرده باشه! هر دو ثانیه می‌گفت بااااااز کنید لطفا دهانتونو 😂😂😂😂 حالا دهان داشت جر می‌خورد؛ واقعا جر خوردا! گوشه لبم پاره شد 😐

سلام؛

بعضی وقت ها میگم دندانپزشکی هم سختی های خاص خودش را داره. خودتون میفهمید چی میگم..

شارمین جونم من سه تا دکتر به همین دلیل عوض کردم که دقیقا دکتر یادش میرفت یه ادم زیر دستشه و اون از پوست و گوشت و اعصاب تشکیل شده

علاوه بر همه اینها نقش میز ابزار رو هم بازی می‌کنی!!

:-))))‌

ینی این یکی هم همون تخصص رو داره؟ 

۳- :-)))))))) حق داره خب. 

۴- ماها هممون خوبیم‌:-)

۵- به این فکر کن شما نهایت یک ساعت دهانتون بازه ولی ما ها کل عمرمون سرمون تو دهان شماست و اگه اول از همه به فکر پوزیشن و راحتی خودمون موقع کار نباشیم، سر چند ماه گردن درد شدید رهامون نمیکنه. پس همون به ساعت رو عین بچه های خوب تحمل کنین و شب تو رخت‌خواب خوراکی نخورین!

۶- اون مورد اخرم حق داری ولی اینطور وقتا باز یادت باشه ما دو تا دست بیشتر نداریم :-)) با یکیش میتونیم وسیله ای که باهاش کار میکنیم رو دست بگیریم با اون یکی یا باید انتخاب کنیم زبون رو کنترل کنیم یا لب! بعد قدرت خدا همتون هم فیریک میزنین و یا لبتون رو منقبض میکنین یا تصمیم میگیرین با زبونتون برقصین! خب زخم میشه.

وای ننه :)) 

اونجا که به جوراب های هوووپ اشاره داشت ٫ خندم گرفت:)) 

سلااام

من حدود سه سال پیش رفتم دندون پزشکی و از اون موقع دیگه نرفته م، چون میترسم :)))
دندونپزشکی که میرم پیشش پسر دایی بابامه، خیلی حرفه ای طور کار مکینه و اصلا هیچ چیز حس نمیکنه آدم به جز دو تا دست که انگار گیره و پتکه، اصلا نمیگه سرت را بچرخون و نچرخون حتی یه کلمه هم حرف نمیزنه با دستیارش هم حرف نمیزنه، فقط یکی دوبار خیلی شدید دعواش کرد که چرا فلان کار را نکردی. آدم حس میکنه اومده قتلگاه. کلینیکش ولی یه نظم و آرامش عجیب بدی داره، علاوه بر همه این عذابا این دفعه آخر که رفته بودم خیلی اوضاع دندونم خراب بود و عفونت داشت، اولش پرسید قرص خوردی و بعد بی حسی زد اما بازم درد خیلی شدیدی داشت اول کارش، طوری که دست و پا میزدم اما اون فقط گفت درد داری؟ خیلی مظلومانه با چشم گفتم آره. هیچی نگفت و هیچ کاری نکرد. ولی از حق نگذریم بعد از کارش و جلسه های بعد اصلا درد یا مشکل خاصی نبود. باید اسمش را گذاشت مرد بد اخلاق عملیات های سخت.
من اصلا نمیرسم به دندونم ولی هیچوقت این یکی ترس را نداشتم که دکتر بگه بهم چرا، چون نگفته کسی تا حالا، الآن که شما گفتید این ترس هم اضافه شد.
البته اگر دوباره پیش همون استاد بداخلاق برم که قطعا چیزی نمیگه و نمیپرسه. همین دفعه آخر گفت بعد که برای درست کردن بقیه اش اومدی یه کار بکن یادم نیست چی، بابام گفتن میگه اونا را حالا درست نمیکنم وقتی مجبور شدم درست میکنم. بازم هیچی نگفت یه سکوتی کرد که حس کردم حالا میخواد بیاد منو بزنه.

به بند 5 اضافه کنید، با اون وضعیت سوال هم میپرسن و باید بدون بستن دهن و تغییر وضعیت سر به سوال ها هم جواب بدی!

چطوری واقعا؟؟؟؟؟؟

منم هر بار میرم دندون پزشکی همه اش یاد پست های هوپ عزیز میوفتم و خندم میگیره :))