کودکانه هایم تمامی ندارد

سلام خانم دکتر عزیز

وب رو ورق زدم و تقریبن هرچی عمومی بود تا شهریور نود و هفت خوندم

خیلی قلم روان و دل صادق و پاکی دارید

فقط ی سوْال

پیج هایی ک رمزی هستن، رمز تعلق میگیره ؟

انقدر خوب و شیرین نوشته بودی که دلم نمیخواد با بحث های اجتماعی سیاسی حالم رو خراب کنم. 

خلاصه که کلی لبخند به لب تا تهش خوندم و کیف کردم. اصلا هم کامنت ها رو نخوندم که نظرات کارشناسی دوستان رو بدونم ;-)

سلام وبلاگ زیبایی دارین خوشحال میشم بهم سر بزنید

سلام. 

اولین باره اومدم اینجا. چه فضای زیبایی داره! :)

فقط تورو خدا به من بگید چجوری اصلا به ذهنتون خطور کرد که برید پیج ترامپ رو سرچ کنید؟؟!!! خوودااایااااا :)))

پ جان ایمیلت رو چک کن عزیزم.

پ عزیز!

همه کامنتهات رو براش فرستادم. گفت یه سری حرف باهات داره که به صورت ویس می فرسته تا برات ایمیل کنم. ^_^

من از سیاسیون فقط جواد ظریف را دارم و بس😊

قبلنا فقط وب می خوندی الان پیج هم  می خونی!!!!!

 پاسخ کامنت دوم دوست عزیزی که در مورد کنکور مشورت خواست:

عزیزم من نمی تونم بهت بگم بیا از بین اون چند گزینه ای که خودت میگی پیش روته دقیقا بیا و این یا اون گزینه رو انتخاب کن. تصمیم نهایی رو خودت باید بگیری و من فقط سعی کردم نقاط مثبت و منفی هر انتخاب رو بهت بگم. الان هم بهت پیشنهاد می کنم بیا یکی یکی به هر کدوم از گزینه های پیش روت فکر کن. مزایا و معایب هر کدوم رو بنویس و ببین در شرایط تو کدومش مناسب تره. البته به نظر من به گزینه های دیگه جز دانشگاه رفتن هم فکر کن. یه مشاور خوب پیدا کن و با مامان و بابا برو پیشش تا به هر سه تاتون کمک کنه فراتر از کنکور و دانشگاه به زندگی پیش روت نگاه کنید. من مطمئنم اگه تو و خونواده ت با این دغدغه ها و نگرانیها کنار بیاید و به آرامش برسید موفقیتهای بیشتر و بزرگتری در انتظارته.

در ضمن اگه خواستی با اون دوستی که در جواب کامنت اولت در موردش نوشتم (که وارد یه رشته هنری شد) حرف بزنی (از طریق وبلاگ) ایمیلت رو بذار تا آدرس وبش رو برات بفرستم یا اگه به ایمیل دسترسی نداری موقتا یه وب بزن تا آدرس رو کامنت کنم.

بعضی وقتا با طرفداریمون بیشتر ضربه میزنیم به اون چیزی که داریم ازش دفاع میکنیم

کلا پیج شخصیت ها که برید بیشتر از اینکه به مطلب طرف دقت بشه میان و جایی برای طنزپردازیه افراده

باید به ترامپ گفت

: حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

:)))))))

طفلی دختر خوب و پاکدامنیه، از شانس بدش بابای گور به گورش ترامپه :))))))

جونم بالا میاد تا کامنت بذارم. چقدر تغییر کرده بیان. :-/ 

دیروز خوندم پستت رو نتونستم نظر بذارم! یادم رفت چی میخواستم بگم

در پاسخ به کامنتی که نخواسته بود عمومی بشه:

اول کلی تر بگم:

عزیزم تو همیشه یه دختر کاملا موفق و درسخون بودی و طبیعیه که خودت و اطرافیانت سطح توقع بالایی در مورد قبولی در دانشگاه داشته باشی. احتمالا همیشه تو مدرسه، معلمها و بچه ها به عنوان کسی که همون سال اول، تو بهترین دانشگاه ایران، پزشکی قبول میشه بهت نگاه میکردن و خودت هم همین انتظار رو داشتی. وقتی این انتظار برآورده نشده احتمالا واکنشهای نامناسبی از طرف بعضی اطرافیان دیدی و خودت هم حسابی غافلگیر شدی. طبیعیه تو چنین شرایطی خودت رو سرزنش کنی و اعتماد به نفست رو از دست بدی.

ولی خانوم گل... اینو در نظر بگیر که کنکور اصلا و ابدا یه آزمون استاندارد و عادلانه و حتی منطقی نیست. اگه تو چند سال کنکور دادی و تو رشته ای که میخواستی قبول نشدی نشونه ضعف تو نیست؛ این کنکور چیزی نیست که واقعا دانش و تواناییها رو بسنجه و باعث ورود قوی ترها به دانشگاه بشه. متاسفانه سرنوشت سازترین آزمونه ولی بررگترین اشتباهات در اون وجود داره. این تقصیر تو نیست. البته تو باید ببینی اشتباهات خودت کجاها بوده و اونها رو برطرف کنی. چیزی که من میگم برداشتم از کامنت توئه و شاید خودت بتونی به نکات بهتری در مورد خودت برسی.

به نظر من اولین اشتباهت، محدود کردن خودت به چند تا رشته انگشت شماره. این کار باعث شده خیلی از فرصتهای خوب دیگه رو از دست بدی. نمیدونم تا چه حد با رشته های مختلف آشنایی داری. اینو کلی میگم. غالبا کنکوریها رشته های مورد نظرشون رو بر اساس کلاس و پرستیژش انتخاب می کنند، مخصوصا شاگرد زرنگایی که توقع بقیه ازشون بالاست. در حالی که ممکنه وقتی وارد اون رشته شده ن ببینن واقعا چیزی که می خواستن نبوده یا ممکنه وارد رشته دیگه بشن و ببینن چقدر خوب خواسته شون رو تامین می کنه. به نطرم سعی کن با رشته های متنوع آشنا بشی. با دانشجوهای رشته های مختلف حرف بزن و ازشون اطلاعات بگیر. 

دوم این که اگه اضطراب داری (نه فقط در مورد کنکور... تو هر زمینه ای) حتما حتما حتما اولین کار تو برنامه ت رو بذار درمان این اضطراب. اضطراب و کمال گرایی گاهی واقعا فلج کننده ستو زندگی و باعث مبشه نتونی از توانمندیهات به خوبی استفاده کنی.

جواب سوالهات:

در مورد رشته روان شناسی ، درسته این رشته در حال اشباعه. ولی بعضی گرایشهاش (مثل روانشاسی صنعتی) هنوز جای کار داره. البته اینم بهت بگم. تو کشور ما، الان تقریبا همه رشته ها اشباعن! کشور پره از پزشک و مهندس و روانشناس و...  و برای سر کار رفتن تو هر رشته ای یا باید پول داشته باشی یا پارتی یا توانمندی علمی و اجرایی خیلی بالا. درسته الان کلی روان شناس داریم ولی این افرایش کمیت متاسفانه با افزایش کیفیت زیاد همراه نیست و قطعا روان شناسهای باکیفیت می تونن خودشون رو از بین بیسوادهایی که فقط یه مدرک گرفتن بالا بکشن و کم کم جای خودشونو پیدا کنن. ولی طول میکشه. متاسفانه تو کشور ما خیلی چیزها سر جای خودش نیست و هر تصمیمی بگیری سختی های خاص خودش رو داره.

من با دانشگاه آزاد زیاد موافق نیستم. ولی اگه بری و در طول تحصیلت فداتر از کلاسهاتون کتاب بخونی و کارگاه بری و خودت رو قوی کنی و برای قبولی ارشد دولتی برنامه ریزی کنی (البته بدون استرس) گزینه بدی نیست.

در مورد زبان من با نظر خودت موافقم. فقط این نکته رو در نظر داشته باش که با ادامه تحصیل در رشته زبان، اگه بخوای میتونی عضو هیات علمی دانشگاه بشی یا در مدارس تدریس کنی. شاید این تنها تفاوتش باشه. و البته اگه بخوای کلاس ازاد هم برگزار کنی وقتی مدرک دانشگاهی دانشگاه داشته باشی معتبرتری (هر چند مهمتر،کیفیته)

یه چیزی ام بهت بگم عزیزم. با این که می تونم بفهمم چقدر دانشگاه رفتن برات مهمه (چون خودم هم از این روحیات داشتم) ولی سعی کن به خودت بقبولونی که دانشگاه رفتن همه چیز نیست و تو ممکنه از طریق دیگه بتونی هم به موفقیتهای بیشتری برسی و هم از زندگیت لذت بیشتری ببری. یکی از خواننده های همین وبلاگ، تو دوره دبیرستان جزء بهترینها و زرنگترینها بود و همه مطمئن بودیم تو بهترین دانشگاه بهترین رشته رو میاره. بعد شرایط طوری پیش رفت که با وجود قبولی، تصمیم گرفت نره دانشگاه و وارد یه کار هنری شد و الان به شدت موفق و باکیفیته و از کار خوش لذت می بره. اونم یه زمانی همه آمالش در فلان دانشگاه و فلان رشته بود. ولی الان فکر نمی کنم یه در صد از شرایطش ناراضی باشه.

نمیخوام بگم بی خیال دانشگاه شو. ولی زندگیت رو در دانشگاه منحصر نکن. بشین یه لیست از علاقمتدیهای دیگه ت بنویس.این طوری خودت و امکاناتت و مسیرهای پیش روت رو بهتر می شناسی و مطمئن باش به آرامشت هم بیشتر کمک می کنه.

امیدوارم تونسته باشم بهت کمک کنم عزیزم. اگه بازم سوالی داری تا جایی که بتونم در خدمتم.😘

گل دختری که برام کامنت گذاشتی و در مورد کنکور راهنمایی خواستی و گفتی که کامنتت رو تایید نکنم:

عزیزم یا آدرس وبت رو بذار تا تو وب خودت برات کامنت بذارم و جواب بدم یا این که بگو جواب رو به صورت کامنت زیر همین پست برات بذارم. هر جور که راحت تری. ^_^

به جایش پیج ِ ایوانکا دختر ترامپ را بنگرید و به این پری روی زیبا، جلوه گر ِ قدرت خدا، داف ِ داف ها، فتبارک الله احسن الخالقین بگویید. :)))))))

وای شارمین! خیلی خوب بود! :)))))))))))))))))

سلام 

اومدم پست دیدارتون رو با هوپ جان بخونم و  آنقدر گشتم و گشتم که  به پست ترامپ رسیدم :)))

من هیچوقت مورد ۴ رو انجام نخواهم داد !

میدونین چرا ؟!

چون اونقدر برام مهم نیستند نه ایشون نه هیچ کدوم از سیاستمداران جهان  :))

+

یه سوال البته ببخشید ها که مربوط به این پست تون نیست.

پست  دیدارتون با هوپ برداشته شده ؟!:)

اگر دوست داشتین میتونین  این قسمت سوالم  رو سانسور کنید . 

خیلی ممنون

دیدم "بدیدم و استرس دار تر شدم"

البته من ارشدش را میخواستم کارشناسی یه رشته دیگه بوده ام ارشد به خاطر علاقه تغییر دادم

دو سه مورد تجربه کار با بچه ها داشته ام اما اغلب نا موفق بوده به نظر خودم! شایدم اونا خیلی شرور! بودند.

با نوجوان راحت تر بوده ام

سلام

با چهارمی بیشتر از بقیه موافقم

و در کل با نخواندن پیج ها موفقم

یه کمکی میخواستم استاد : اون سؤالی بود که یه بار برای کودکان استثنایی پرسیدم! برای انتخاب رشته خودم بود جزء انتخاب هام گذاشتم الآن استرس گرفتم که نکنه قبول شم و دوست نداشته باشم

خیلی پست خوبی بودد 😂😂😂