کودکانه هایم تمامی ندارد

فدات پریسا جون. تو خوبی؟ وبلاگ رو چرا تعطیل کردی؟

+ خوش اومدی باران

مرسی =) داشتم تست می کردم. همون قالب قبلیم رو بیشتر دوست می دارم!

بقیه موارد باهات چی کار کردن؟

کامنتهای پست سرم برود قولم نمی رود حمیده! رو خوندی؟

بله احتمالا شما چون منو در حد کامنتهام می شناختی متوجه طنزش نشدی.... الان دیگه 23 سالگی هم سن کمیه برای ازدواج و غالبا دختر پسرها تو این سن به بلوغی که باید می رسیدن نرسیدن. به نظر من بلوغ عقلی و وجود مورد مناسب خیلی خیلی مهمه. به شدت مخالفم با این طرز برخورد که از ترس این که مبادا دیگه فرصت ازدواج پیش نیاد، با فردی که خیلی با معیارهاشون فاصله داره ازدواج می کنن یا چون اولویتهای دیگه ای دارن مورد خوب رو رد می کنن. به نظرم شما تصمیم عاقلانه ای گرفتی و خوشحالم که فرد مناسبی وارد زندگیت شده.

کامنتهات رو اولین بار (فکر کنم دو سال پیش) در وب اینک خوندم و بعد هم در چند وب دیگه. همیشه اعتماد به نفس و قدرت تحلیلت رو دوست داشتم؛ حتی وقتی با نظرت یا بخشی از اون موافق نبودم. 

مرسی بابت توضیحاتی که در مورد خودت دادی. تقریبا می تونم بگم همه چیزهایی که در مورد خودت رو نوشتی تا حد زیادی از کامنتهات که در وب افراد مختلف می خوندم متوجه شدم. من هم به شدت از گفتگو با افرادی که مثل خودم فکر نمی کنند استقبال می کنم و به نظرم قشنگی زندگی آدما به همین تفاوتهاست و گفتگو در مورد این تفاوتها می تونه به بزرگتر شدن دنیای ذهنی هر کسی کمک کنه. بنابراین من هم هرگز از نظرات مخالف ناراحت نمیشم، مگر این که احساس کنم طرف مقابل با یک سری پیش زمینه های ذهنی در مورد من (به عنوان یک فرد مذهبی یا تحت هر عنوان دیگه ای) داره گفتگو رو پیش می بره و بیشتر از این که محتوای حرفم رو ببینه و بشنوه، من و حرفهام رو بر اساس پیش زمینه ای که از افراد مذهبی و چادری داره تفسیر کنه. به شدت از چنین برخوردی بدم میاد. به نظر من هیچ انسانی رو نمیشه در چارچوب مشخص و از قبل تعیین شده ای قرار داد و بر اساس اون چارچوب در موردش قضاوت کرد. خودم هم سالهاست همه سعیم رو می کنم که پیش زمینه های ذهنیم رو کنار بذارم و آدمها رو اون طوری که هستند بشناسم، نه اون طوری که فکر می کنم ممکنه باشند. به خاطر همین بین دوستانم هم افراد خیلی خیلی مقید و مذهبی (مذهبی تر از خودم) وجود دارند هم افراد لامذهب و خوشبختانه می تونیم به راحتی در مورد تفاوتهامون حرف بزنیم و هر جا هم که لازم باشه به راحتی از کنار این تفاوتها بگذریم و هر کس به روش خودش عمل کنه و همچنان قابل احترام باشه.

در مورد طولانی بودن کامنتهات، اتفاقا باید بگم من غالبا کامنتهات در وبلاگهای دیگه رو کامل می خونم. چون به نظرم جالب هستن. و حالا خوشحالم که می تونم کامنتهات رو وب خودم بخونم دوست تازه من.

قربانت.

مرسی بابت لینک. خیلی خوب بود. من کاملا باهاش موافقم.

+ #حمیده و #پسر_خوب حتما این لینک رو بخونید!

4. ان شالله زودتر اون اتفاق و تغییر مهم تر و بزرگتر در زندگیتون رخ بده.

+ همه تون.

همین دیروز بود که داشتم با خودم فکر می کردم چرا چند وقتیه تو هیچ وبلاگی خبری از آبی نیست و حالا با دیدن کامنت خوبت در وب خودم حسابی غافلگیر و خوشحال شدم.

1. من به حجاب اعتقاد دارم اما اونو یه وسیله برای طبقه بندی آدمها نمی دونم. قبلا هم در همین وبلاگ گفتم، به نظرم کار قشنگی نیست این که خانمها رو به دو دسته چادری و غیرچادری (یا باحجاب و بی حجاب) تقسیم کنیم و بگیم چادریها این دسته ویژگیها رو دارن غیرچادریها این دسته ویژگیها. به نظرم تو وجود هر زنی، چیزهای مهم تری وجود داره و حجاب فقط یک آیتم از هزاران آیتم برای شناخت آدمهاست و بنابراین هیچ تقدسی برای آدم نمیاره. تقریبا با همه صحبتهات در بند 1 موافقم.

2. عزیزم من هم با حرف شما موافقم. چیزی که تو پست نوشتم در واقع قصدم تیکه انداختن به اون افرادی بود که همچین دلیل مسخره ای رو برای ازدواجشون میارن (و البته بیشتر هدفشون اینه که بگن ما خیلی خواهان داشتیم.) دوستانی که بیشتر با من آشنا هستن می دونن من خیلی وقتها انتقادم رو به حالت طنز میگم. شاید اینجا لحن طنزم زیاد مشخص نبوده.

4. باهات موافقم و چه قدر چند خط آخر این بندت رو دوست داشتم. راست میگی. من از خودم انتظار زیادی دارم. جمله آخرت واقعا خوب و مفید بود.

5. من یه بار عمیقا در برابر یه نفر حس مزخرف بودن بهم دست داد. ولی بعد بیشتر به فکر یاد گرفتن ازش شدم و الان دارم ازش یاد می گیرم. اما اون حس مظلومیت بارها برام پیش اومده؛ وقتی با وجود همه تلاشی که کردم و هیچی کم نذاشتم یه جبر بیرونی غیرقابل تغییر مانع موفقیتم میشه.

2. والا!

3. خخخ

4. ان شالله یه روز رسیدگی می کنند! =)

5. در بعضی موارد به شدت احساس مظلومیت می کنم =/

5. آخی عزیزم. عوضش اون موقعها که جذبه ت رو نشون میدی اونا احساس مظلومیت می کنن! =)