کودکانه هایم تمامی ندارد

سلام 

امروز رسیدم بیام این پاسخت را ببینم 

مثلا من پرخاشگرم. پس چرا باید به یه معتاد جواب رد بدم؟!

برگرفته از: behappy.blog.ir (شارمین امیریان)

من کجا این حرف رو زدم؟ مشکل پرخاشگری یکی از اون چیزاییه که میان میذارن رو طرف و ایراد هم هست بله 

ولی در مقابلش میشه مارموزی را گذاشت نه اعتیاد رو 

اعتیاد اون چیزیه که من تو مثال به دردبخور بودن مشاوره گفتم 

نه به دردبخور نبودنش 

اگه من پرخاشگرم کسی رو که معتاد نیست ولی مثلا همه چیزشم رو نیست را به این خاطر رد کنم کار خوبی کردم؟

اینجا اون عبارتم میاد که مگه خودم خیلی خوبم که رو طرفم ایراد بذارم 

بله من کامل تاکید می کنم بیان مهارت زندگی یاد بدن 

من مجرد از کجا واقعا یاد بگیرم حل مسئله رو؟ تصمیم گیری رو؟ کنترل استرس رو؟

از تو اینستای عرشیانفر و هروی و کتابهای خودیاری ای که واقعا مبهمند و کلی؟ 

و تو مشاوره قبل ازدواج هیچکدوم اینا رو نمیگن

چرا نمیگن؟ 

مهارت زندگی اون چیزیه که بلدش باشی خیلی از ازدواجها به جاهای ناجورش نمیرسه 

نه اینکه هی موارد را خط بزنی! 

ببخشید که تعداد آدمهایی که باهات میتونن ازدواج کنن روی کاغذیش را هم بخوایم حساب کنیم متنهایی اند و تموم میشن بالاخره! چه برسه به دنیای واقعی!

هی موارد رو حذف کنی می رسی به همون تنهایی تجرد! که مهارت زندگی هم نداری و کم داری و خودتو سیاه می کنی که مجردم و خوشبختم که با یک اشتباهی نیستم خوب ته وجودت هم میتونی اینو بگی؟ بله اونایی که کهن الگوهاشون بچه و همسر میخواد نمی تونن اینو بگن. (تو دنیای متاهلی آدما بیشتر تو بوته آزمایشند و همه می بینیم آدما با تاهل چقدر فرق می کنند و پخته میشند، چون تعاملاتشون خیلی بالاتر میره چون دایره ارتباطات صمیمی و درجه یکشون دوبرابر شده، تو صد هم برو اینور و اونور دوست و رفیق پیدا کن باز هم ارتباطات درجه یک شوهر و همسر و فرزند و مادرشوهر و مادرزن نمیشه چون منافع تو این ارتباطات به شدت با هم فرق داره)

شاید باید صوتی حرف بزنم تا متوجه بشی

اصلا من میگم بیا مشاوره را بذاریم کنار 

اصلا بذاریم آشنایی پیش از ازدواج، خوب؟

به قول تو اگه چیزای ناجور باشه باید دربیاد و بقیه چیزها مهارت زندگی هست که تو هر زندگی چه مجردی چه متأهلی بهتره داشته باشیم 

پس چرا این همه میگن دوره نامزدی وآشنایی داشته باشید؟ برای اینکه احتمال ازدواج را بیاریم پایین؟ خودمون خیلی خوبیم که حالا میخواهیم نفر مقابل را در بوته آزمایش بذاریم؟

هی یه ایراد رو هر کدوم بذاریم و رد کنیم 

و آخرش به چی برسیم؟

من حرفم اینه 

یا مهارت زندگی هست که ربطی به ازدواج نداره

یا چیز دیگه 

من فکر میکنم همین مشاوره قبل ازدواج هم چیزی برای خودخواه تر کردن ماهاست عوض اینکه بهمون قبل ازدواج یک نفر بگه آقا این چیزا پیش میاد این اتفاق ها میفته این چیزا رو در خودتون بپرورونید 

این چیزا را بگذرید این چیزا را نگذرید 

برای همین هست که به عنوان کسی که چند بار مشاوره پیش از ازدواج رفتم بهت میگم حق دارند تجملاتی باهاش برخورد کنند چون کار به درد بخور نمیکنه 

مگه همون به سخن تو پارانویید و معتاد و این چیزا را بفهمه و بگه 

سلام مجدد

البته من منظورم، نظر شخصی شما، به عنوان یک مشاور و به صورت علمی بود، یعنی بگین به نظر شما علم مشاوره در این موارد چه توصیه ای داره،  نه اینکه حالا در مورد شخص خودتون صحبت بکنید یا از مراجعه کنندگان تون بگین.

ولی این هم برای جالب بود که این دومطلبی که مطرح کردم، هیچ ربطی به مشاوره پیش از ازدواج نداره و مشاور هیچ توصیه علمی در این مورد نداره که ارائه بده...

به هر حال، ممنون بابت وقتی که گذاشتین

سلام

مشاوره ی پیش از ازدواج، فکر کنم کلا مفهوم پیش از ازدواج جا نیفتاده  یا نمی دونن پیش چه معنی داره یا ازدواج.... عجبااا هیچ وقت نمی تونستم فکر کنم ما آدما اکثرمون  فقط برای کلاس رو زندگیمون ریسک می کنیم:(. 

شماره ی سه:)) یادمه وقتی سیزده سالم بود چقدر برا معدلم گریه کردم که نوزده شده:))  هنوزم که هنوز من حس می کنم بچم  و به این اتفاق  مهم تو زندگی  نمی تونم فکر کنم. 

بعد موندم  زندگی ها که نتیجه مطوب نمیده رو  تقصیرشو میندازن گردن همون یه جلسه مشاوره  قبل از ازدواج ایا؟ 

من نه در مورد این موضوع مهم در مورد هر کاری که بخوام انجام بدم تو حوزه ی مختلف مخصوص درس یا کار باشه اگر مشاوره خبره ایی داشت مشورت می کنم  یا حداقل با چند نفر آدم با تجربه توی اون زمینه  که با منطق اندکم  دو دوتا چهارتا کنم ببینم خب بهم میایم یانه

قطعا برای ازدواجم همینه. 

سلام.

وقت تون بخیر.

حالا که صحبت از مشاوره پیش از ازدواج شد، یک مطالبی هست، که می خواستم نظر شما رو هم در مورد شون بدونم

یکی در مورد مهریه است. البته می دونم که این مساله شخصی هست اما نظر شما به عنوان مشاور هم می تونه مفید باشه.

اول اینکه، به نظر شما، مقدار معقول برای مهریه چقدر می تونه باشه؟

دوم اینکه، با توجه به اینکه در جامعه امروزما، خانم ها پا به پای اقایون در اجتماع و محیط کار حضور دارند، ایا وجود چیزی به اسم مهریه، واقعا لازم هست؟؟

سوم اینکه، ایا شما موافق حقوق برابر مثل حق طلاق، حق حضانت، حق تنصیف اموال بعد از ازدواج، حق اشتغال، حق سکنی، حق خروج از کشور و ... بجای مهریه هستید؟ اگه اره، چرا؟ و اگه نه چرا؟

چهارم، برخی معتقد هستند چون قوانین و حکومت ایران به شدت ضد زن هست، هم باید عروس حقوق برابر مثل حق طلاق و حق حضانت و ... را بگیره و هم چون دختر از پدر و همسر ارث کمی نسبت به مرد می بره، پس باید مهریه رو هم  باید بگیره. 

مایل هستم که نظر شما و مشورت شما در این زمینه رو بدونم.

مساله بعدی، مسائل جنسی هست. در جامعه ما، خیلی از اقایون و خانم ها، هیچ تجربه ای از رابطه جنسی قبل از ازدواج نداشته اند. خوب، وقتی کسی هیچ تجربه ای از چیزی نداشته، چطوری می تونه تشخیص بده که از نظر جنسی گرم یا سرد هست؟؟ و ایا از این نظر بهم می خورن یا نه؟؟؟

بذارین یه مثال بزنم که منظورم رو واضح تر بگم...

خیلی ممکن هست که مثلا کسی با دیدن یه نوع غذای خاص به نظرش اون غذا به شدت اشتها برانگیز بیاد ولی وقتی که واقغا اون رو می خوره، خیلی هم ازش خوشش نیاد و برعکس.

حالا چطوری بدون خوردن یه نوع غذا، می شه میزان علاقه رو به اون غذا تشخیص داد؟؟

ممنون

یا خدا بعدی چی میتونه باشه؟! :)))))))

یعنی شارمین، تو هر پستی میذاری و یه عده رو ملامت میکنی، من میام میگم منم اینطوریم!:))))

این از مشاوره،

اون از کامنت خصوصی،

اون از دنبال کردن مخفی

...

دیگه کدوم صفاتم برات عجیبه؟😅😅😅😅😅😅😅

اعتراف میکنم ما هم رفتیم مشاوره. مشاور بهمون گفت یکی دو سال نامزد بمونید بعد عقد کنید! ولی ما دو ماه بعد عقد کردیم :))))))

خب خیلی زیاد بود یکی دو سال. میگفت چون محل کار شوهرت دوره و کم میتونی بشناسیش زمانو طولانی تر کن! خب دقیقا چون دور بود این طولانی شدن زمان سخت بود دیگه!!!

ولی خیلی کتاب خوندیم و خیلی کانالا و پیجای زناشویی فالو داشتیم و درمورد هر مطلبی که میدیدیم تو این کانالا با هم حرف میزدیم.

و خب تا حالاش که الهی شکر :)))))

در رابطه با کامنتم حس کردم روشنگری نیازه. اون مورد اولی که روانشناس گفت بهم نمیخورین، نتیجه تست بود. ایشون دو بار تست دادن و تست اولی قابل تفسیر نبود و دوباره تست داد و توی تست دوم گفتن با توجه به شغلش این تست ها رو بلده و داره چیزی رو مخفی می کنه و واضحا دروغ میگه( حالا چی شد این نتیجه تست رو ما متوجه شدیم؟ روانشناسه اشنا بود!) . ما گسترده تر تحقیق کردیم و چیزهایی متوجه شدیم که فقط گفتیم دست مریزاد به تست روانشناسی.

مورد دوم هم تقصیر خودم بود. دقیقا شده بودیم مثل همین زوجهایی که فقط دوست دارن تایید بشن تا رابطه رو شکل بدن وگرنه که نشونه های هشداردهنده کاملا واضح بود.

مورد سومی که نوشتم هم، آنالیز شخصیتیمون بر اساس تست جوری بود که خانم دکتر واسم توضیح داد فلانه و بهمانه و بهت نمیخوره ولی اگه بقیه چیزهاش اکی باشه، من میتونم آموزشتون بدم که با هم چطور رابطه خوبی داشته باشین. ولی من همون طور که گفتم دنبال بهونه بودم که فرار کنم از دستش و دست آویز خوبی بود.

 آیا باز هم تست خواهم داد؟ ایا باز هم مشاوره پیش از ازدواج و رابطه خواهم رفت؟ صد در صد

تمام

ما به کسایی برای بودن احتیاج داریم مثل خواهر برادر ننه بابا بچه و همسر 

نه برای رفع تنهاییمون که برای تنها نبودنمون (تنهایی و تنها نبودن) 

ننه بابا و خداهر برادر برای تا آخر عمر نیستن 

تو داری میگی کجاها به مشکل می خورن و اگه ایرادی مثل پارانویید داشت را میگن ولی هوپ نوشته بهم گفتن به هم نمی خورین 

الان چون مهارتهای زندگیمون ناقصه ما را از ننه و بابا و برادر و خواهر محروم می کنن و حق داشتنشون را نداریم که به خاطر همون نقص باید از داشتن همسر و فرزند محروم باشیم یا خودمونو محروم کنیم؟

فوقش با چهار تا کلاس و کتاب درست میشه؟ الان واقعا نظرت اینه؟! خوب پس اینکه میشه کسی را رد نکن چون با کلاس و کتاب حل میشه! 

سلام بیا حرف بزنیم 

دقیقا مشاوره قبل ازدواج چه چیزایی را ببینه منع می کنه؟

آخه بالاتر از اهمیت مشاوره قبل ازواج مهارت زندگی و همسرداری هست که ماها نداریم و به نطرم این بیشتر طلاق را می بره بالا و این اصل تره

گرچه من مهارت همسرداری را با مهارت هر آدم دیگه در خانواده دارای یه وجه شباهتهایی می دونم

حالا لطفا ریز بهم بگو و نه کلی تا بفهمم

مثلا به نظرم ما تاب آوری نداریم در برابر سختی ها

ما صبر و تحملمون پایینه 

خوب اینا مهارتهاییه که باید یاد بگیریم دیگه درسته؟

مشاوره قبل ازدواج شق القمر کنه بگه با توجه به اینایی که تو نداری یا اون نداره شماها به درد هم نمی خورید 

تهش میشه تنهایی نسل آدمها

خودتو و نظر شخصیت درباره جمله ی آخرم را بذار کنار لطفا 

وقتی ما آدمها قوم و خویشی نداشته باشیم دیگه کی میخواد دورمون باشه؟ با کی می خوایم زندگی کنیم؟ با سگ و گربه؟ آیا این مجردهای سگ و گربه دار خیلی عالی و ایده آل هستند؟ 

سلام

ممنون از لطف شما 

پس ظاهرا میان خدمتتون فقط برای این که جواب مثبتتونو بگیرن

یه بار توی یه جمع دونفره خاطراتی از یه مشاور شنیدم که مغزم سوت کشید! اما جرات نکردم توی وبلاگ بنویسمشون 

دقیقا مشاوره پیش از ازدواج شده یه راه نشون دادن باکلاس و امروزی بودن. ولی دقیقا من اولین کیسی که رسید به مشاور بعد چند جلسه رو مشاور گفت بهت نمیخوره و بهم خورد طرف پسر داشتن لباس میدوختن در این حد! یکی از کیسا رو مشاور گفت اکی هستین با هم که نتیجه اش رو میدونی! یکی دیگه رو هم انقدر پسر رو مخم بود و نمیشد ردش کنیم که گفتم بریم مشاوره تا مشاور یه بهونه بده دستم و مشاوره با انالیز رفتارهامون گفت اره بهم نمیخورین. بعد از این کیس اخر متاسفانه خوشبختانه هیچ خواستگاری به جلسه دوم نکشیده که بخوام برم مشاور :-)))))) خسته شدم از بس تست دادم.

در مورد بند اخرت. شاید واقعا من بارها قضاوت کردم یا با نوشته هام باعث قضاوت بقیه شده باشم ولی تلاش کردم اخیرا حواسم باشه مسخره نکنم و همین طور مردمو بی اعتماد نکنم. حوزه شما خیلی حساس تره خیلی! مردم حداقل یک بار در عمرشون شده میان دندونپزشکی ولی روانشناسی رو نه. سخت اعتماد میکنن

سلام

 اول اینکه خیلی ممنون وقت گذاشتین و پاسخ کامل و جامعی به سوال من دادین. نشانه هایی که گفتید خیلی جالب بود و می تونه راهگشای خیلی ها باشه... من نظر من، این مطلب حیف هست که به صورت پاسخ به کامنت یه پست باشه، و خودش این استحقاق را داره که یه پست کامل باشه. 

اها، الان متوجه شدم، شما کلا با چندتااز همکاراتون یه کلینیک مشاوره زدین و بخش مشاوره کودک ش رو شما مدیریت میکنید. 

درنهایت، من فکر میکنم، همین که پسری یا دختری قبول می کنه قبل از ازدواج بیاد مشاوره، یعنی به برخورد درست و اصولی و علمی با مسئله ازدواج اعتقاد داره و اگه بعد از ازدواج هم به مشکل بخوره، سعی می کنه به صورت علمی به رفع مشکل بپردازه و اینطور آدمی، 6 بر هیچ، از کسی که کلا به مشاوره اعتقاد نداره،  جلو تر هست.

سلااام

ممنون از توضیحات خوبتون

فقط جنبه شناخت منظورم نبود، اون کارگاه فکر کنم درباره استقلال و خودشناسی و اینا بود.

زیاد از حد تعویق و بررسی هم میشه حل مسأله تاملی وسواس طور.

این که جلسه خواستگاری فقط برای آشنایی خانواده ها شده به نظرم پیشرفت حساب میشه، البته به شرطی که قبلش آشنایی و تصمیم گیری درست اتفاق افتاده باشه. چون قبلا هم اکثرا اتفاق خاصی نمی‌افتاده و بیشتر یه نمایش صوری بوده.

این که میگن قبلا این چیزا نبوده اصلا دلیل خوبی نمیشه. چون که ممکنه بدون هیچ اقدامی و فکری چه قدیمی چه جدید هم هیچ مشکلی پیش نیاد یا مشکلاتی پیش بیاد ما که از عوامل پنهان خبر نداریم و آینده تک تک شون را که پیگیری نکردیم. مثل اینه که بگیم قبلا سرطان وجود نداشت حالا توی دنیای جدید سرطان اومده. البته درسته که حالا همونطور که راه حل ها بیشتر شده مشکلات هم زیاد تر شده اما راه حل ها که دلیل مشکلات نیستن.

بله دقیقا همینطوره و آدم اصلا نمیدونه چیکار کنه. چون زود روابط عاطفی شکل میگیره. ویا متوجه نمیشن ماهیت مشاوره برای چیه .

:) شکست نفسی میکنید من یه پشت کنکوری سادم شما که درس مشاوره خوندید ^-^

پزشک تعهدش رو به بیمار نمیده اما زمانی که قسم میخوره و وارد حیطه درمان میشه این مرحله رو میپذیره که اسرار مریض رو فاش نکنه!

اتفاقا منظور من صرفا این نیست که مریض مشکلات جسمیشو به پزشک نگه و خجالت بکشه

بلکه وقتی این رفتار بد رو از پزشکا میبینه باعث میشه به روند تشخیص و درمان بی اعتماد بشه و خیلی مسائل اینجاست که به هم میریزه!(این رفتار بد صرفا نوشتن خاطره هم نیست و شامل نوع رفتار و برخورد پزشکم میشه)

و این وقتیه که من به چشم خودم میبینم بیماری که کنسر گرید۳ داره روند درمانش رو رها میکنه 

درصورتی که هم تشخیص پزشکش درسته هم اقدامات لازم داره براش انجام میشه فقط چون اعتمادشو به پزشک از دست داده و پزشک نتونسته حس اعتماد و ‌به وجود بیاره

و جدیدا هم با توجه به دسترسی مردم به شبکه های مجازی و دیدن نوشته ها و سبک زندگی یه پزشک این حس بی اعتمادی داره هر روز بیشتر و بیشتر از قبل‌میشه

در هرصورت من نمیخوام بگم روانشناسی و مشاوره اهمیت کمتری‌ دارن تو این حیطه و گفتم در سطح هم هست اهمیتشون و واقعا نمیشه بینشون تفکیکی قائل شد!

متاسفانه یه مشکلی که الان من دارم اینه که واجب میدونم پزشکا هم معتقد به این باشن که روند درمان جسم جدا از درمان روح انسان نیست و خیلی از پزشکایی که من دیدم فقط به همین روند درمان جسم اکتفا میکنن و به طبع نتایج خوبی هم اتفاق نمیفته

حرف من اینه باید یه پزشک بیشتر از اینا حواسش به خودش و حرفایی که میزنه باشه

من خودم وقتی همدلی و احساس امنیت و اعتماد رو تو یه مریض بالا میبرم میبینم هم به درمان بهتر پاسخ میده و هم بازده اقداماتی که براش انجام میشه بهتر میشه

در هرصورت من فقط دلم میخواست نظرمو بنویسم تو حیطه

چون این روزا این چیزایی که براتون نوشتم بزرگترین دغدغه منه.

دقیقا منم به همین موضع فکر میکنم. خیلی فرهنگ ما تو این مسئله پاییه. یعنی حتما باید حاصل این خاستگاری ازدواج باشه تا طرفین برن مشاوره که این فکر نمیکنم اصلا درست باشه. خوب مشاوره برا اینکه ببینه میتونن دونفر باهم زندگی کنن یا نه که البته اساعه ادبه پیش شما نظر دادن چون شما خودتون مشاور هستین :)

ولی خیلی فرهنگ تو این موضوع پایینه: (

حالا سوای اینکه یه جور کلاس گذاشتن و کار تجملاتی شده یه جور از سر واکنی برا بزرگترا هم محسوب میشه که باعث میشه پاشون رو بکشن کنار و همه چیز رو به مشاور ارجاع بدن اگر هم خدای نکرده بعد ازدواج اتفاقی افتاد با یه قیافه‌ی عاقل اندر سفیه بهشون نگاه کنن و بگن: حالا خوبه شما پیش مشاور هم رفته بودین! قدیما که اینچیزا نبود مردم چطوری با هم زندگی میکردن!؟

میخوام بگم مشاوره در کنار حمایت خانواده جواب میده

گفتن اینچیزا فکر نمیکنم برملا کردن راز بیمار باشه چون اینجوری جوونها متوجه مشکلاتی که اطرافشون و توی زندگیهای دیگه هست میشن

سلام شارمین جان. اتفاقا من معتقدم باعث بی اعتمادی نمیشه و  با نوشتن موارد باعث آگاهی میشید. البته این در صورتیه که آدما فکر نکنن این اتفاقات فقط برای همسایه است و خودشونو عقل کل ندونن.

من به شخصه دوست دارم یاد بگیرم و خودمو اصلاح کنم و از تجربیات دیگران استفاده کنم.

در مورد مشاور هم بعضیا صرفا دنبال تایید هستند و طاقت انتقاد و حرف مخالف ندارن متاسفانه و در نهایت خودشون متضررن

به من مشاوره ی پیش از ازدواج می دید ؟ 

فقط یه مشکل کوچیک هست . 

« همسرم رو هنوز نجستم!!!» 🤣 

سلااام

امان از این مد

یه بار پوستر یه کارگاهی را دیدم، اسم جالبی داشت، مشاوره پپیش از پیش از ازدواج و واقعا مشاوره مال قبل از قبل از ازداوجه، چون مشاوره قبل از ازدواج اگر جدی هم باشه در واقع یا میخواد برای تصمیمش اطمینان از بیرون پیدا کنه یا تصمیم گیری را میخواد بندازه روی دوش بقیه. البته مشاورای حرفه ای توی این تله نمی افتن و روشنش میکنند، اما توی چند هفته قبل از ازداوج و چند هفته قبل از انتخاب رشته و ... ممکن نیست و یا باید مشاور به یه کار صوری رضایت بده یا مراجع کار خودش را میکنه یا میزاره میره.

مورد پنج مگه چهل ساله نبودند، پسره پس کی بود؟ :))) همون مرد چهل ساله. یا دو تا مورد میکس شدند؟
 

سلام

من تا بحال تصورم این بود که شما مشاور کودک با نیازهای خاص هستید و کلنیکی رو هم که افتتاح کردین، کلینک مشاوره کودک هست اما اگه درست متوجه شده باشم، شما در همه زمینه ها، مشاوره می دین؟

میدونم گفتید که نمی خواین مشکلات مراجعه کننده هاتون رو بگین. ولی خیلی برام جالب بود که نشانه های خیلی هشداردهنده ی قبل از ازداوج، که با یک نگاه می شه فهمید، چی ها هستند؟ نمی خواد در مورد اون پسره بگین، به  صورت کلی بگین.

ممنون

چقدر مسخره... چقدر تلخ...

به نظر من هرچند احساس امنیت و اعتماد تو زمینه روانشناسی و مشاوره باید بیشتر باشه اما واقعا نمیشه گفت اهمیتش تو حیطه پزشکی کمتره

و البته من معتقدم این حساسیت تو حیطه کار دندانپزشک ها کمتر هست چون نتیجه کارشون ملموس تره و تا حد زیادی اعتماد و امنیت خاطر بعد از چند جلسه شکل میگیره

ولی راجع به پزشکی واقعا نوشتن سوتی ها و مسخره کردن بیمار حس اعتماد و امنیت رو از خواننده هایی که هرکدوم ممکنه بارها به یک پزشک مراجعه کنن میگیره و ما در مواجه با بیمار اینو به وضوح احساس میکنیم

ما حتی استادی داشتیم که میگفتن دادن حس همدلی و اعتماد به مریض رفتن نیمی از راه درمانه

حالا هوپ که دندانپزشکه و بحثش جداست و نوشته هاش باعث عدم احساس امنیت نمیشه

ولی بعضی از پزشکا و حتی دانشجوهای پزشکی واقعا شورشو تو اینستاگرام و توئیتر دراوردن و این رفتارشون هم واقعا به دور از اخلاق پزشکیه و هم احساس امنیتی که اینقدر موثر هست و از یه جمعیتی که مخاطب اینا هستن میگیره

بارها دیدم مریض رو قضاوت میکنن و این یکی از بزرگترین افت ها در حیطه پزشکیه 

من هر دوسری این خاطراتتون رو خوندم و به نظرم اون حس امنیت و اعتماد سلب نشده از مراجعه کننده

میتونم یه نظر مفصل با دلیل و مدرک براتون بنویسم که ببینید چقدررررر زیاد تو حیطه پزشکی این قضیه پر اهمیت و واجبه ولی هیجانمو کنترل میکنم😁

سلام

دکتر سرگلزایی هم می‌گفت (درسگفتار همسرگزینی آگاهانه) که دو نفر از شاگردانش که یکی پزشک و دیگری دندانپزشک بودند، با اصرار از ایشان نوبت مشاوره پیش از ازدواج می‌گیرند وقتی پیش ایشان میان، یهو میگن دکتر ما چیزی را فراموش کردیم و داخل ماشین جا گذاشتیم، دکتر میگه چی؟ میگن که دکتر کارت دعوت شما را فراموش کردیم، پنجشنبه عروسی ماست!