کودکانه هایم تمامی ندارد

والا تو خونه ما هر وقت همه با ایما و اشاره حرف میزنن من نمیفهمم. بعد یهو شبش پیام میدن با شما بودیم که به روی خودتم نیاوردی!!!

آقا نکنه منظورت منم؟

- همین دیگه، نمیفهمه

- برای چشم برتری اون کار را انجام دادم، باید چی بشه؟  این فکر کنم شبیه همون کاریه که برای تیر اندازی باید بکنیم، من نمیتونستم با دست چپ بگیرم و توی اون دایره اش را نگاه کنم.

- خوب و بد برای نتایج اون کاره، ولی برای خود آدما نیست. این که اشکال از کجاست را نمیشه گفت. من همیشه دنبال این بودم که دروغگویی و بزهکاری و خشونت ریشه اش چیه و آیا بیماری روانیه یا نه و چطور بیماری ایه، بعد فهمیدم اینا نشونه های حالات درونی و تنگناها و ارزش های جامعه است یکی دروغ میگه یکی میدزده و یکی هم نه. یه سؤالی یه بار درباره مجرم و بیمار و گناهکار پرسیدم، الآن نتیجه ای که رسیدم بهش اینه که مجرم از نظر جامعه است بیمار از نظرخ ود فردبرای همین ممکنه یه چیزی جرم باشه بیماری نباشه و برعکس. اما گناه به نظرم هر دو تاشه، گاهی جرم گاهی بیماری گاهی هم میگه دنب گاهی عصیان و ... و چیزی غیر این نیست . البته اراده داره آدم ولی تا یه حدی و از نظر مسئولیتش شاید یه بیماری مسئولیت بوجود نیاره یکی بیاره ولی هر دوتاش بیماریه مثلا کسی که مشکل پارانویید داره و به خاطر اون خشونت و تهمت و غیبت انجام میده و درمانش نمیکنه اون بیماره و به خاطر این که میتونسته و نرفته دنبال حلش قابل مؤاخذه هم هست. اما اگر دنبال حلش باشه و بدونه مشکلش را قابل مؤاخذه نیست البته اگر در این حین جرمی بکنه بازم قانون مجرم میدونتش، اگر که کلا نتونه حلش هم بکنه اون جرمش هم مسئولیت براش نمیاره

- ریشه اش یکیه اما فرق داره، شرم که باشه از اول آدم خودش را نمیپذیره ولی اجساس گناه برای بعد انجام یه کاره میتونه هم موردی باشه هم مفرط باشه، وجدان سالم بعد از اشتباه احساس گناه میکنه و دفعات دیگه قبل از اون کار هشدار میده

- بله همین

واقعا عین زیر پا گذاشتن انسانیت هست خیانت به اعتماد دیگران

و چقدر ناراحت کنندست وقتی در حقت چنین چیزی اتفاق بیفته

البته که باید لبخندی زد و گذشت اینقدر که بی ارزشند این آدمها

ای بابا.

چی شده؟ 

بلا به دور.

سلااام

من نبودم؟

من چرا همیشه وقتی یه اتفاق میوفته حتی اونور دنیا میترسم مقصرش باشم؟ زنده میموننم؟ هر روز امید به زنده موندن کمتر میشه. درباره هماهنگی تو پست قبل گفتید چی؟ اگر یکی چشمش و دستش هماهنگ نباشه دیونه میشه مثل من؟ من حتی نمیتونم درست چشمم را ببندم که ببینم کدومش غالبه ولی انگار راست بود. ولی پا یادمه چپ بود.

اصلا چرا این داستان را اخلاقی ش میکنید. من یه زمانی به اخلاق علاقه مند بودم و اصلا برای همین مسیرم کج و کوله شد ولی دیدگاهم هی تغییر کرد بهش و دنبال اون اهداف بودم و این که جایگاهش کجاست تا اینکه الآن به نظرم باید هر رفتاری را بر اساس موقعیت درونی و محیطی آدما بررسی کنیم و اخلاق فقط برچسب میزنه

این ماجرا به نظرم به همون وجدان طرف مربوط میشه البته نه شرم

فکر میکنم به اعتماد اینجا باید کمتر توجه کنیم، یعنی چرا مسئله را برمیگردونید به خودتون

و اون که اعتماد کرده دیگه تصمیم گرفته و ملاکهایی داشته شاید ملاکهاش دفعه بعد تغییر کنه ولی این تصمیمش را اگر بخواد به عنوان صفت بهش نگاه کنه یعنی این ضربه که خورده داره را به صفت خودش نسبتش میده و نتیجه همین میشه که احساس نا امیدی میکنه و دفعه بعد سخت تر تصمیم میگیره و به قول شما شکستن اعتماد این طبیعی هست ولی خوبه سعی کنیم ازش جلوگیری کنیم

واقعا عین زیر پا گذاشتن انسانیت هست خیانت به اعتماد دیگران

و چقدر ناراحت کنندست وقتی در حقت چنین چیزی اتفاق بیفته

البته که باید لبخندی زد و گذشت اینقدر که بی ارزشند این آدمها

کاش زندگی به قشنگی قصه‌ها بود. کاش همه یاد میگرفتن اعتماد دیگرانو خدشه‌دار نکنن. 

یا علی کی خیانت کرده

عکس بده جنازه تحویل بگیر

چه دزد باوجدانی!

از اعتماد آدم سواستفاده کردن خیلی درد داره :/

متاسفانه مسئله ی اصلی کمرنگ شدن شرم در جامعه است...

که نتیجه اش می شود شکستن اعتماد