اگر پرقدرت ترین و با نفوذترین کسی که میشناسید، راه به راه به شما بگوید هر زمان کمکی چیزی خواستی کافی است لب ترکنی...
اما وقتی در سخت ترین برهه زندگیتان، با همه وجودتان دست به دامنش میشوید تا کاری را برایتان انجام دهد که برای او به راحتی آب خوردن است....
او فقط در سکوت محض نگاهتان کند و دل شکسته و صورت خیس از اشک و صدای گرفته از شدت گریه و جیغتان برایش هیچ اهمیتی نداشته باشد...
چه احساسی نسبت به او پیدا میکنید؟؟؟؟!!!!!!!!!
این همان احساسی است که برای نوزدهمین روز متوالی، نسبت به خدا دارم...
+ از خدایی که احساس امنیتم را گرفته است... از خدایی که دنیایش سیاه و سرد و سنگی است... از خدایی که الرحم الراحمین بودنش در هاله ای از ابهام فرو رفته است... از خدایی که هی داغهای بزرگتر روی دلم گذاشته است....... می ترسم....
- يكشنبه ۱۳ مهر ۹۹ , ۱۱:۳۲
- |
