می دانم اعتراف به این خواسته قلبی، یک جور بی کلاسی و صداقتی بازی در آوردن و ضعف نشان دادن و خودخواهی کردن است! ولی در حال حاضر نیاز به یک همراه دارم صرفا جهت سوء استفاده! یک نفر فقط برای سرگرم شدنم، پرت کردن حواسم و یک عالم پرحرفی کردن و لوس بازی در آوردنم!
یک نفر بدون هیچ گونه وابستگی و دلبستگی ولی با حضوری پررنگ و طولانی که هر وقت دلم بخواهد بتوانم به او تلفن بزنم، چت کنم، بیرون بروم و تا نیمه های شب و یا حتی گاهی تا صبح هم برنگردم.
یک نفر همیشه در دسترس. همیشه سورپرایز کننده. همیشه هیجان آفرین. همیشه حوصله دار. همیشه بی خیال و رها. و البته که بدون هیچ انتظار و توقعی.
یک نفر فقط برای سپری کردن این روزهای تلخ تاریک. کسی که به محض رسیدن روزهای خوب، ناگهان حضورش تمام شود و نه هیچ ردی از خودش به جا بگذارد نه به خاطر سوء استفاده ی بی شرمانه ام، به دنبال انتقام باشد و نه در ازای بخشیدنم به خاطر استفاده ابزاری از او، خواسته ای را مطرح کند و نه به من که این همه خبیث شده ام عذاب وجدان بدهد.
معلوم است چه قدر یک جوری شده ام یا بیشتر توضیح بدهم؟!
+ البته که من آن قدر ابله نیستم که واقعا دنبال چنین کسی باشم و قطعا حتی اگر پیش بیاید هم خودم بدون لحظه ای تردید، دست رد به سینه اش می زنم... اما بالاخره فکر است دیگر! می آید و می رود... بی آنکه در عمل مورد توجه قرار بگیرد یا حتی در ذهن، برای مدتی طولانی پایدار بماند....
- پنجشنبه ۲۴ مرداد ۹۸ , ۱۸:۲۸
- ادامه مطلب