۱. بعد از قبولی در مقطع دکتری، سوالها از "پس تو این دانشگاهها چی یاد شما میدن؟" به "پس تو چه دکتری هستی که نمی دونی؟" تغییر شکل داد و برای من عجیب بود که مگر به دکتر علم غیب الهام می شود که هر چیزی را صرفه نظر از رشته و تحصیلاتش بداند؟ تا این که بازپخش انیمیشن دوست داشتنی "خانواده دکتر ارنست" را دیدم و با دکتری مواجه شدم که علاوه بر علم پزشکی، که تخصص اصلی اش است، در شکار انواع حیوانات و پرندگان و آبزیان، پرورش شترمرغ و گوسفند و مرغ، کاشت و برداشت انواع گیاهان، تولید نمک، ساخت خانه درختی، تولید کفش، قابلمه، کاسه، ملاقه و سایر ظروف مورد نیاز، روشن کردن آتش به شیوه انسانهای اولیه، شناخت میوه های خوراکی درختهایی که هرگز به عمرش ندیده است، دفع حیوانات وحشی و حشرات موذی و... یک پا متخصص است و تازه فهمیدم در دانشگاهها چه چیزی یاد می دهند و دکترها باید چه طور آدمهایی باشند و متوجه شدم مدرک دکتری من و امثال مرا باید انداخت در دریا تا آب آن را به همان جزیره ی ناشناخته دکتر ارنست و خانواده اش ببرد و دیگر هم برنگرداند. فقط نمی دانم مدرکم را در آبهای کدام دریا بیندازم که دقیقا به همان جزیره ببرد و مانده ام که "پس من چه دکتری هستم" و "در دانشگاه چه چیزی یادمان می دهند" که اسم دریای مشرف به جزیره ی دکتر ارنست اینها را نمی دانم!
۲. فلان استاد دانشگاه، یکی از آسیبهای سیاستهای جذب اعضای هیات علمی در دانشگاههای ایران را "بسته بودن درهای ورودی آن به روی نخبگان علمی و پژوهشی غیرایرانی جهان" دانسته است!!! تو را به خدا فکر می کنید یک غیرایرانی می خواهد و اگر بخواهد چنان صبر جمیلی دارد که در سیستم معیوب دانشگاههای ما تدریس و پژوهش کند و این شما هستید که درها را به رویشان بسته اید؟! یعنی نمی دانید جنس بد بیخ ریش صاحبش است و شما درها را هم که باز کنید چیز خاصی عایدتان نمی شود؟!
۳. موضوع برنامه تلویزیونی، اعتماد به جوانها و سپردن مسوولیتهای مهم به آنها بود و داشتند در مورد این حرف می زدند که چرا، به قول خودت باش، "پیر و پاتالها میزهایشان را ول نمی کنند" و مگر خودشان در اوایل انقلاب، جوان نبودند که بر مسند قدرت نشستند؟ پس چرا حالا کنار نمی روند و همان فرصتی را که خودشان در جوانی از آن بهره بردند در اختیار جوانها نمی گذارند؟ و من وسط همه این حرفها، به استاد پنجاه ساله ای فکر می کردم که بعد از مصاحبه ورودی دکتری من، با وجود تایید همه شایستگیها و توانمندیهایم و امتیاز خوبم در مصاحبه، به بقیه اساتید گروه گفته بود "خانم امیریان هنوز خیلی جوان است و زود است وارد مقطع دکتری شود و بهتر است او را برای سال بعد بگذاریم ."(انگار تا سال بعد من ۱۰ سال افزایش سن دارم!). آن وقت شما انتظار دارید مسوولین پستهای مهم را به نسل جوان بسپارند؟
+ التماس دعا
- سه شنبه ۷ خرداد ۹۸ , ۱۹:۲۸
- ادامه مطلب
