کودکانه هایم تمامی ندارد

There Is No End To My Childhood

پست یهویی ِ خودجوشِ بدون برنامه و قصد و غرض قبلی و بعدی!

۱. دو موضوع در ذهنم بود که در اولین فرصت بیایم و در دو پست جداگانه مفصلا در موردشان بنویسم. آن قدر فرصت نشد که الان یکی از موضوعها را یادم نمی آید چه بود!😅 فقط می توانم امیدوار باشم تا زمانی که فرصت نوشتن دست بدهد (و من هم صمیمانه دستش را بفشارم!) این یکی موضوع در ذهنم بماند!


۲. آبی جان کامنتت برای پست قبل عااااالی بود. چون می خواستم جواب مفصلی برایش بنویسم، تا الان تاییدش نکرده بودم. ولی الان بدون جواب تایید می کنم (چون حیف است دیگران نخوانند) و حتما حتما در اولین فرصت پاسخ می دهم.


۳. من برای دل خودم می نویسم؛ اما بودنتان را، خاموش یا روشن، دوست دارم. از همه شما ممنونم که برای پست قبل نظر گذاشتید. واقعا برایم جالب و مفید بود.


۴. یک دوست مجازی، باید خیلی دوست باشد تا بشود رویش حساب کرد و او را به عنوان دوست مجازی واقعی پذیرفت و به بودن یا نبودنش، نگرانیهایش، مشکلاتش، تولدش، موفقیتهایش و... به طور خاص اهمیت داد. بعضیها یک مدت شبیه دوست هستند و بعد ناگهان دیگر دوست نیستند! بلکه فقط یک حضور معمولی در فضای مجازی اند که البته می توانی قلبا نسبت به آنها احساس خوب و مثبت داشته باشی و نگران غمها و مشکلاتشان بشوی و با شادیهایشان لبخند بزنی. اما حس دوستانه به معنی خاص و باشکوهش را نسبت به آنها نداری و نمی توانی داشته باشی. چون در دوستی چیزهای ظریف و نامحسوسی وجود دارد که خیلی فراتر از کامنت گذاشتن برای همه پستهای یکدیگر، اولین کامنتگذار هر پست بودن، گسترش دادن روابط وبلاگی به تلگرام و اینستا و...، قرار وبلاگی (حضوری)، پیگیری مشتاقانه روند زندگی یکدیگر و مسائلی از این قبیل است. چون همه اینها می تواند بدون هیچ احساس خاصی (یا صرفا از سر کنجکاوی) هم وجود داشته باشد و می تواند بعد از مدتی، به راحتی تمام و فراموش شود (و من چقدر از این تجربه های تمام شدن و فراموش کردن داشته ام!). اما آن چیزهای ظریف و نامحسوس که در دوستیهای خاص و واقعی هست، این دوستیها را به شکلی خاص مستمر و عمیق می کند؛ حتی اگر هرگز پا به دنیای واقعی نگذارد. خوشحالم که دست کم یکی  دو تا از این دوستها را دارم هر چند یکیشان از همان ب بسم الله چند عید نوروز و تابستان و نمایشگاه کتاب تهران، مرا پیچاند (و البته خودش هم توسط افراد دیگری پیچانده شده بود🤣) و بعد از نزدیک به یک دهه رفاقت هنوز به جز چند عکس مظلوم نما، چیزی از او ندیده ام!


۵. مورد ۴ به قصد کنایه زدن به هییییییچ فردی نیست. و قطعا نمی تواند این موضوع را که "همه شما را (چه خاموش باشید، چه روشن کمرنگ و چه روشن پررنگ) دوست دارم" به هیچ شکلی زیر سوال ببرد!😊

  • ادامه مطلب
کیت
۱۸ اسفند ۹۷ , ۱۴:۲۶
من حس میکنم وسط وبلاگ نویسا آدم بینابینی هستم و اینه که تک میفتم
نه به فرهیختگی و باسوادی بعضیام نه به خاله زنکی و بیسوادی بعضی دیگه...
مثلا کامنتاو پستای ادمای باسوادو میخونم میگم اووووه چه باسواده من مثلا با این قرار بذارم چی بگم حوصلش سرنره ؟ کامنتا و پستای آدمای خاله زنکو که میبینم میگم اوووه من برم پیش این حوصلمو سر میبره که...خخخ
یا یه سری که تا بهت اثبات نکنن از تو شرایطشون بدتره ول کن نیستند یا همش مینالند...ازشون فراریم
یه سری هستند که چقدر دلم میخواد باهاشون دوست واقعی بشم برام کامنت میذارن و توی زمینه ای که کمک خواستم کمکم کردند ولی نتونستم خوب رابطه برقرار کنم...هم گرفتاریهای روزمره ام هم روابظ اجتماعی ضعیفم مانع شده...
الان که رفتم لیست مخاظبینم را دیدم فهمیدم توی هفت سال وبلاگنویسی فقط یه دوست مجازی دارم که رابطمون فراتر از وبلاگه اونم از خوبی اونه که انقدر مرام داره..

پاسخ :

کیت به نظر من اکثرمون آدمای بینابین هستیم نه خیلی سطح بالا نه خیلی خاله زنک! 
تو الان شرایطت خیلی خاصه و طبیعیه فرصت و حتی حوصله ارتباط گرفتن با دیگران(مخصوصا آدمای مجازی که معلوم نیس واقعیشون چی باشن 😁) رو نداشته باشی.
من همون یه دونه  رو هم ندارم! هیچ وقت هیچ کدوم از مجازیا واقعی نشدن. هنوزم با خودم درگیرم که قرار بذارم یا نذارم. 😣
با خوبی یه نفر که رابطه پایدار نمیمونه. مطمین باش چیزی که باعث رابطه تون شده دو طرفه س و از خوبی هر دوتونه.
صبا
۱۳ اسفند ۹۷ , ۲۱:۲۵
سلام خانمی. خوبی؟
من از خواننده های خاموش وبلاگ ت بودم و هستم. میخواستم ببینم ناراحت نمی شی که رمز پست هات رو داشته باشم؟
مرسی

پاسخ :

سلام. ممنون.
صبا جان فقط دوستان نزدیکم رمز دارن.
غ ز ل
۱۳ اسفند ۹۷ , ۱۰:۲۳
منم از این دوستیها داشتم
قبل ازدواج چندتاشون واقعی شدن
ولی بعدش با ازدواج من کم کم فاصله افتاد و الان نه مینویسند نه تماسی هست
اما من هنوزم دوستشون دارم و یادشون می کنم تو دلم
یکیشون هم که هنوز هست و سالی یکی دوبار جویای حال همیم تلفنی


بعضی دوستیهای وبلاگی از بعضی دوستیهای واقعیخیلی عمیق تر و قشنگ تره حتی اگر در حد مجازی باقی بمونه

دختر رمزت برای پست استادها کار نکرد

پاسخ :

همین سالی یکی دو بار خبر گرفتن از همدیگه هم خوبه. 

بعضی مجازیا یه طورین که گاهی ادم به مجازی بودنشون شک می کنه! کم پیش میاد. ولی هست =)

میدونی الان که فکر می کنم می بینم من در دنیای واقعی هم فقط با یه تعداد خیلی محدود از آدما رابطه خاص و عمیق دارم. تعداد دوستام زیادنها. خیلی ام دوستشون دارم. از وقتی ام یادم میاد دیگران منو آدم رفیق بازی می دونستن! ولی اونایی که از اعماق دلامون به هم وصلیم چند نفر محدودن. 

تو دنیای مجازی هم همین طوره. 

و نمیدونم یه روزی میرسه که بالاخره تردید رو بذارم کنار و دوستان خوب مجازی رو واقعی کنم یا نه.


رمزها رو موقتا تغییر دادم عزیزم
بازگشت به رابطه
۱۱ اسفند ۹۷ , ۱۰:۴۶
ممنون از وبلاگ خوبتون
میترا
۱۰ اسفند ۹۷ , ۲۳:۱۳
سلامتین خانوم امیریان؟

کامنتهای خانم آبی در وبلاگ خانم نازلی نیکان می خواندم از همانجا دانستم قدرت تحلیل و صراحت لحن دارن
در خلال پست های خانوم نازلی و کامنتهای خانوم آبی یک رابطه دوستانه و بده بستان های زیبایی انجام گرفته بود از آن رابطه هایی که ما مخاطبان احساس میکردیم عمیق است .
حیف رابطه قشنگشان شکرآب شد .فکر میکنم هنوز با هم شکرآبن مگه نه خانوم شارمین؟
بیا آشتی شون بدیم خخخخخخخخخ

چهار. تصور دارم در فضای مجازی رویداد دوستی های عمیق کم نیستن. خودم تجربه خوبی از دوستیهای مجازی دارم

ما خاموشا دوستتان داریم درکنارتیم تنبلی در نوشتن مخاطب خاموشیم 

پاسخ :

ممنون. سلامت باشی.

میترا جان از نظر من رابطه آبی و نازلی به عنوان دو انسان عاقل و بالغ فقط و فقط به خودشون مربوطه. 

چهار. خب برای من شاید چون خودم تمایلی به عمق بخشیدن به روابط نداشتم این طور نبوده. به هر حال خوشحالم تجربه های خوب داشتی و امیدوارم این تحربه ها برات مستمر و همیشگی باشن.

مرسی از لطفت. من خوشحال میشم خاموشها روشن بشند ولی حضورتون حتی خاموش هم برام ارزشمنده.
رضا
۰۹ اسفند ۹۷ , ۲۲:۱۷

سلام

یادمه قبلا(مثلا دو سال پیش در چنین روزهایی!) با گسترش روابط با دوستان دنیای مجازی به دنیای واقعی مخالفت جدی داشتید. از طرفی دوست مشترکی داشتیم که رویه‌ش برعکس شما بود. و من به یه حالت بینابین باور داشتم. این‌که با درنظر گرفتن ملاحظاتی می‌شه روابط دنیای مجازی رو به دنیای واقعی هم کشوند.

با کامنت خانم آبی و نگاه‌شون به جنس و کیفیت دوستی در دنیای واقعی موافقم اما از طرفی در همین دنیای مجازی ارتباطات دوستانه خوب و محترمانه‌ای رو تجربه کردم(مثلا با خود شما). گاهی علایق مشابه، اشتراکات زیاد در زمینه‌های مختلفی، یا دیدگاه و جهان‌بینی مشترکی رو از خلال پست‌ها و کامنت‌های یک دوست می‌یابی که به تعمیق، تداوم و گسترش رابطه می‌انجامه.


یا یک نفر از دوستان وبلاگی(که شما هم می‎شناسید!) از خیلی از دوستان و اطرافیانم برام واقعی‌تره و اونقدری که در مورد من و زندگی‌م می‌دونه دوستان واقعی هم نمی‌دونن. در این چند ساله شناخت، اعتماد و اطمینان‌خاطری شکل گرفته که جایگاه این دوست رو برای من خاص کرده.

منم تجربه دیدار یا ارتباط تلفنی با دوستان دنیای مجازی رو داشتم، خوشبختانه تجربه بدی نداشتم. امیدورام اگه برای شما هم اتفاق افتاد تجربه خوشایندی باشه.

پاسخ :

سلام.
الان مخالفت نیمه جدی دارم! البته هنوزم زیاد مطمئن نیستم این کار رو انجام بدم...
 منظورتون اینه که من از این ور بوم افتادم دوست مشترک از اون ور بوم و شما حد وسط و متعادل و میزان العمل و صراط المستقیم هستید؟ 😁

منم با کامنت شما و آبی موافقم.

مرسی.
آبی
۰۹ اسفند ۹۷ , ۰۰:۵۷
وقت تون بخیر شارمین عزیز
2.بابت لطفی که به من داشتی خیلی مچکرم .اینجا خانه توست هر زمانی دوست داشتی کامنت تایید کن هر وقت تونستی پاسخ بده راحت باش عزیزم.
3.نظر شخصی منه واقعیت و بطن دوستی فضای مجازی جدی و عمیق نیست خودم از اون کامنت نویسانی هستم که حضور معمولی همراه با حس مثبت و خوب به وبلاگ نویس انتخاب کردم به دوستی عمیق مجازی و گسترش ش اعتقادی نداشتم و ندارم دلایل زیاد دارم سخت گیری هام بی تاثیر نبوده به هر حال برای شخصیتهای مجازی فقط احترام قائلم نه چیز دیگه.
بابت اینکه دوستی باشکوهی در فضای مجازی تجربه کرد یک انتظار بالاست خیلی از اتفاقات واقعی نمی افتد که بخواد باشکوه و واقعی باشه فضای مجازی محیط قابل دفاع و چندان جالبی نیست در فضای واقعی با دوست مون کافه و رستوران میریم دورهمی داریم سفر میریم کلی خاطرات رنگارنگ شگل میگیره با دوست دنیای واقعی محبت صمیمانه لبخند زیبا و دوست داشتنی نگرانی های واقعی لمس شدنی حس شادی هاشون با تمام وجود حس میکنیم این با فضای مجازی اصلا قابل قیاس نیست دوستی مجازی فاکتورهای یک دوستی واقعی نمیتونه داشته باشه یک فضا تبادل نظر و کاملا محترمانه ست شناخت ها خیلی سطحی ست من شخصا این چیزهای ظریف و محسوس در دوستی که واقعا درست گفتی باید در رابطه واقعی دوستانه باشه در دوستان فضای واقعی می بینم نه در فضای مجازی.
اصلا فاکتور انتخاب دوست به دیدن عکس و شنیدن صدا نیست معیار شناخت به قربون صدقه رفتنها نیست دوست واقعی کسی هست که در کنارش نفس کشید با گرما وجودش لبریز از امنیت و آرامش شد با لبخندهاش ذوق کرد با نگاه و محبت هاش خستگی ها فراموش بشن دوستان دنیای واقعی با گذر زمان باشکوه و عمیق میشن چون تمامی حالات واقعی مسیر خودشو طی میکنه فضای مجازی فقط نوشتن کلمات کلمات کلمات بخش مهم و اصلی احساس شکوفا نمیشه که بخواد باشکوه جلوه بکنه همش خودفریبی محض هست چه بهتر که در قالب همان حضور معمولی و یک حس مثبت معمولی باقی بمونه این نظر شخصی منه شاید هم درست نباشه البته کاملا قبول دارم گاهی این حس مثبت و خوب پررنگ میشه اما باز هم نمیتونه جدی باشه اقتضاح فضای مجازی اینو میطلبه.
شارمین جان وبلاگ خورشید عزیز کاملا رمزی شد خبری از ایشون ندارم حالشون خوبه؟

پاسخ :

وقت شما هم به خیر آبی جان.
۲. عزیز دلی.
۳. منم معتقدم دوستیهای مجازی زیادی جدی و عمیق نیست ولی ممکنه موارد استثنا هم وجود داشته باشه. بعضیها بر اساس حس مثبت اولیه شون، روابطشون رو به دنیای واقعی گسترش میدن و دوستیهاشون عمیق و واقعی میشه. من خودم این جوری نیستم و خیلی کم پیش میاد بخوام دوستان مجازی رو در دنیای واقعی ببینم. تا حالا زیاد پیشنهادش رو داشتم، ولی قبول نکردم؛ حتی در مورد کسانی که در فضای مجازی تعامل خوب و مثبت و احساسات دوستانه داشتیم. ولی در مورد دو سه نفر شاید این کار رو بکنم. دو سه نفری که چند ساله می شناسمشون و حسم بهشون متفاوت تره و یه سری شرایط رو که برای من مهمه دارن. ولی چون تا حالا تجربه ش رو نداشتم یه کم هم تردید دارم.


منم از خورشید خبر ندارم. تو اخرین پستی که ازش خوندم نوشته بود آدرس بذارید که براتون رمز بفرستم. نمی دونم چرا بی خبر رمزی کرد. امیدوارم حالش خوب باشه
حمیده
۰۹ اسفند ۹۷ , ۰۰:۰۹
واقعا اصفهان اومدن من طلسم شده نمی‌تونم کاریش بکنم :)))))) ولی تو قلبم، همسایه‌ی دیوار به دیوارتیم خانوم ^_^

پاسخ :

تو راحت باش حمید 😁
وااااای قلبم😍

مهربانو
۰۸ اسفند ۹۷ , ۱۴:۵۲
عزیزم منم با سالها وبلاگ نویسی دوستان مجازی زیادی دارم . بعضی از اون ها که از حالت مجازی دراومده و واقعی شدند رو ، خیلی با احتیاط انتخاب کردم و بعد به حریم خانواده م راه دادمشون و الان جزو بهترین دوستانم هستند خدا روشکر ولی بعضی ها هم بودند که سالها برام کامنت گذاشتن و خودشون هم وبلاگ داشتند حالا بنا به دلایلی ازم خواستند که ارتباط بیشتر از وبلاگ داشته باشیم ، منم قبول کردم و مثلا شماره تلفنم رو بهشون دادم ، بازم خدا رو شکر در حد همون یه ارتباط تلفنی یا یه مشورت کوچولو تو تلگرام شد و تموم ( هیچ مزاحمتی نداشتند ) از بین همه ی این افراد یکی بود و هست که بنظرخیلی موجه میاد یه خانم که مادر دوتا بچه ست و ... 
وقتی ازم درخواست ارتباط کرد نمیدونم چی شد که فقط آی دی تلگرامم رو بهش دادم نه شماره تلفن رو و چششمت روز بد نبینه !!! باورت میشه پشت سر هم پیام می فرستاد احوال پرسی وقتی جواب دادم و گفتم الان در حال رانندگی هستم و زده م کنار تا جواب بدم . می گفت باشه حالت چطوره ؟ دیگه چه خبررر؟؟ اصلا متوجه نبود که مزاحم منه . 
بعد شروع می کرد تماس تلفنی از طریق تلگرام می گرفت : بهش میگفتم هنوز این امکان تو ایران نیست .. می گفت میدونم چون جوابم رو دیر میدی میخوام زنگ بخوره که خواست به گوشیت باشه سریع جواب بدی .. میگفتم مگه کار واجب داری .. می گفت آره دیگه دلم تنگ شده میخوام چت کنیم . 
مستقیم گفتم : من اصلا وقت چت ندارم و متاسفانه تو مزاحممی اگر ادامه بدی بلاک می کنم . 
بعد شروع کرد آی دیش رو پاک کردن و ده دقیقه بعد یکی دیگه می ساخت . اویل روز ی 5-6 بار بعد شد چند روز یه بار . الان فاصله ش بیشتر هم شده . حالا فکر میکنم اگر من شماره تلفنم رو به این طرف داده بودم حتما باید خطم رو عوض میکردم . 
میدونی اینهمه ادم سالم و دوستای خوب دارم ولی اگر فقط یه نفر هم این رفتار رو داشته باشه برای مختل کردن زندگی ادم کافیه !!

پاسخ :

برای من روابط مجازی ارزشمنده ولی زیاد جدی نیست و ترجیح میدم مجازی بمونه. نهایتا ممکنه به تلگرام و اینستا هم بکشه و فقط سه چهار نفر از مجازیها شماره تلفنم رو دارن که اونا هم فقط پیامک به همدیگه زدیم اونم زمانی که هنوز شبکه های مجازی رایج نبود.
البته چند نفری هستن که دلم می خواد ببینمشون و صحبتش هم شده ولی هنوز فرصتی پیش نیومده. به هر حال اگه اتفاق افتاد، امیدوارم تجربه خوبی باشه.

چقدر این آدمی که گفتی روی اعصاب بوده. هدفش از این کارا چی بود آخه؟ شاید چون تو آدم مهربون و اهل کمکی هستی بعضی وقتها بقیه فکر می کنن کلا همیشه باید برای همه وقت داشته باشی.
برای گرفتن آدرس کانال تلگرامم، کامنت خصوصی همراه با آدرس وبلاگتون بذارید
Designed By Erfan Powered by Bayan