There Is No End To My Childhood
دیدید یه وقتا یه کوه کار ریخته سر آدم و حال و آینده‌ی کاریش به انجام اون کارها بستگی داره و منطقاً باید شبانه‌روزی کار کنه و از خواب و خوراکش بزنه تا کارها درست پیش بره، ولی میل عجیبی به وقت تلف کردن پیدا می‌کنه؟!
دیدید یه وقتا آدم فقط به این دلیل که کسی کامنت‌هاش رو دیر تایید می‌کنه رغبت نمی‌کنه براش کامنت بذاره؛ بعد خودش به درجه‌ای می‌رسه که کامنت‌های پست(های) قبل رو تایید نکرده پست جدید می‌ذاره؟!
یه صلوات ختم کنید!!!!🤭
اره بخدا میدونم.
اگه شما میدونستید که چه چیزهای مینویسن حق میدادید بهم که تائید نکنم.
یا باید برا معشوقشون با اسم طرف شعر پست کنم.
یا درد و دل هاشون و شکست ها و نفرین هاشون و تائید کنم
یا یه مشت اراجیف و به عنوان شعر کنار هم چیدن و توقع دارن پست کنم.
یا دارن لعن و نفرین میکنن که یاد کسی افتادن با خوندن این شعر .
و ....
نود و نه درصد کامنت های من اینجوری هست.
منم تائید نمیکنم اصلا. دو سه روز یبار همه رو پاک میکنم.
واقعا احتیاج به دیویست متر فاصله هست ؟
یعنی انقدر داغون هست کامنت تایید نکردنم
فکر میکردم مریضی کامنت تایید نکردن و فقط من دارم تو این دنیا .
خدایا شکرت که مثل خودمم دیدم .
لطفا اگه راهکاری برای غلبه بر این مشکلات پیدا کردید اطلاع رسانی کنید
خصوصا در خصوص مورد اول
همین امروز اینطوری بودم
اصلا وقت تلف کردن بعضی وقتا میطلبه آدمو بااینکه میدونی اشتباهه
دقیقا تو همون روزایی که بیشتر کار داری، بیشتر دلت وقت تلف کردن میخواد! اصپ قانونشه 🤦🏻♀️🤦🏻♀️🤦🏻♀️😅
سلااام
هوممم
درود بر وقت تلف کردن
یه پیام بهتون دادم میخواستم بگم اگر دیگه کتاب میخواین بگید دارم جمعش میکنم، ولی اکانتتون انگار پیچیده طور شده.
باید بزاریمت تو لیست تحریما به نشانه اعتراض، دسته جمعی، دیگه برات کامنت نزاریم 😏😁😂😂
هزار تا "کار" تو بند اول نوشتم!🤭
+ دیدید آدم کامنت‌های بقیه رو تایید نمی‌کنه ولی خودش برای خودش کامنت می‌ذاره و تایید می‌کنه! جلل الخالق!😆
سلام ملکم:-)))
دیدم،زیادم دیدم،ولی دقیقه نود مگه چشه؟...درسته فرصت طلایی رو از دست دادیم،ولی فوران ادرنالین دقایق اخر رو که هنوز داریم،خیلیم بهتر و کار راه انداز تر از بی استرس و تو ارامش کار کردنه!:-))
دومی رو هم دیدم،و از اونجایی که از ابتدا گذرم به وبلاگ نویسای خفن! افتاد، کلا ضد ضربه شدم در این رابطه،کامنتمو در هر صورت میذارم؛-)
